Baller..


Μπορεί ο Justin Dentmon να αποτελέσει τον .. Δαίμονα  που χρειάζεται ο Ολυμπιακός στο περιφερειακή του γραμμή; To Ηoopfellas αξιολογεί τη περίπτωση ενός πραγματικού baller..

Οι πρωταθλητές Ελλάδας ψάχνουν με υπομονή τον παίχτη που θα συμπληρώσει τη περιφερειακή τους γραμμή, στοχεύοντας έναν γκαρντ που θα μπορεί να ανοίξει άμυνες, να δημιουργήσει για τους συμπαίχτες του και να διατηρήσει το επιθετικό aggressiveness στο backcourt όταν ο Σπανούλης δε θα βρίσκεται στο παρκέ. Φάνηκε πολλές φορές φέτος η απουσία του Σλούκα ή τουλάχιστον ενός γκαρντ με αυτά τα χαρακτηριστικά. Παίχτες τέτοιοι υπάρχουν ανά την Ευρώπη όμως στη πλειοψηφία τους δεσμεύονται με συμβόλαιο.Πέρυσι τέτοιο καιρό, αναλύοντας τις ανάγκες τουπράσινου εκείνη τη περιόδου backcourtείχαμε εστιάσει στη τριάδα των Σλούκα-Κόπονεν-Ρότσεστι. Ο Κόπονεν είναι ένας παίχτης που θα έλυνε κάθε πρόβλημα αυτή τη στιγμή σε Ολυμπιακό ή Παναθηναϊκό. Αποτελεί “συμπάθεια” της σελίδας χρόνια τώρα, νομίζω είναι γνωστό. Οργανωτικά και εκτελεστικά είναι άψογος, θα αποτελούσε perfect fit. Όμως φαντάζει πολύ δύσκολο να αφήσει τη Μόσχα και στη περίπτωση που συμβεί αυτό θα πρέπει να ξοδευτεί πάρα πολύ χρήμα. Ο Ρότσεστι από την άλλη είναι διαφορετική περίπτωση. Η Μακάμπι ψάχνει για γκαρντ στην αγορά, διακριτικά όμως θέλοντας να προσεγγίσει παράλληλα αγοραστές για τον παίχτη. Με τη μορφή που έχει το ρόστερ της θα χρειαστεί διαφορετικό περιφερειακό. Ο Ρότσεστι έχει το background να μπει άμεσα και να πρωταγωνιστήσει στον Ολυμπιακό. Προσφέρει instant scoring, δημιουργία, leadership. Η περίπτωση του χρειάζεται υπομονή. Πιστεύω ότι θα αποδεσμευτεί και τότε θα είναι μια πολύ καλή επιλογή για τον Γιάννη Σφαιρόπουλο. Μέχρι τότε κανείς δε ξέρει..


Ο Γιάνις Στρέλνιεκς επίσης θα ήταν μια αξιοπρόσεκτη περίπτωση. Ανανέωσε δυστυχώς το συμβόλαιο του για δύο χρόνια νωρίς νωρίς, μετά το τέλος της φετινής σεζόν. Γκαρντ με χέρι αλφάδι, πραγματικός φονιάς από το τρίποντο (οι ερυθρόλευκοι το ένιωσαν φέτος άλλωστε), καλοπροπονημένος, βλέπει γήπεδο, παίχτης ομάδας σίγουρα που του αρέσει να δουλεύει με το σύνολο.


O Dentmon (1984-G-1.85) είναι ένας πραγματικός Baller. Παίχτης με μια έμφυτη επαφή με το άθλημα ο οποίος μπορεί να κάνει σπουδαία πράγματα με τη μπάλα στα χέρια. Βρέθηκε στις καλοκαιρινές λίστες του Hoopfellas το 2012..
http://hoopfellas.blogspot.gr/2012/07/2012-1.html


ΜVP της D-League το 2012, έκανε θραύση με τη Ζάλγκιρις στην Ευρωλίγκα τη σεζόν 2013-14. Έχει παίξει μπάσκετ παντού. Κάποτε ίσως έχουμε την ευκαιρία να πούμε για τις ιστορίες και τη περιπλάνηση του.  Ενδεικτικά θα σας πω (εκτός του ότι στο σχολείο ταξίδευε 5 ώρες για να προπονηθεί με την ομάδα) ότι τη πρώτη του χρονιά εκτός Αμερικής, όταν και έπαιξε στο Ισραήλ (εντυπωσιακή σεζόν) είχε πει στη μητέρα του σκόπιμα ψέμματα πως αγωνίζεται στην Ιταλία (αυτή φοβόταν..) μέχρι που η κομπίνα του ανακαλύφθηκε όταν έστειλε χρήματα και κάποια πράγματα πίσω στη πατρίδα.. Αυτή τη στιγμή είναι ελεύθερος. Αγωνίζεται στο SL του Ορλάντο μτους “άσπρους” της Μάτζικ. Πάμε μαζί να δούμε αν μπορεί να αποτελέσει τον “Δαίμονα” (De -nt- mon) που χρειάζεται η περιφερειακή γραμμή του Ολυμπιακού για τη νέα σεζόν..

Γιατί ξεχωρίζει..;
O Oλυμπιακός είναι μια κορυφαία ευρωπαϊκή ομάδα που έχει διαμορφώσει σταθερές στο backcourt της το οποίο είναι η καρδιά και βασική πηγή ζωής στο παιχνίδι των ερυθρολεύκων στέλνοντας αίμα σε όλες τις υπόλοιπες γραμμές. Σας έχω εξηγήσει και άλλη φορά στο παρελθόν το πόσο δύσκολο είναι να μπει (τα τελευταία χρόνια) ένας ξένος αθλητής σε αυτή τη γραμμή και να καθιερωθεί κάνοντας establish στο status και τον χρόνο του, σε έναν συνήθως δεύτερο ρόλο καθώς οι απαιτήσεις είναι μεγάλες και παιδιά με συγκεκριμένες αδυναμίες, αυτό το επίπεδο και το σύγχρονο μπάσκετ τα “ξερνάνε”αμέσως.. Γίνεται κατανοητό ότι ακόμα και ένας αρκετά καλός παίχτης πιθανόν να μη μπορέσει να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις που έχει το διαμορφωμένο πλαίσιο του ερυθρόλευκου backcourt τη στιγμή που θα του ζητηθούν άμεσα, πολύ συγκεκριμένα πράγματα.


Ο Γιάννης Σφαιρόπουλος έκανε ήδη μια value/money κίνηση με τον Khem Birch και μένουν ακόμα άλλες δύο (συν τον Έλληνα τρίτο σέντερ όπου ο Καββαδάς κατά τη γνώμη μου έχει τα χαρακτηριστικά για να πάρει τη δουλειά και πρέπει να την πάρει) για να κλείσει το ρόστερ του. Ένας Guard και ένας PF. Είναι βέβαια ότι το μεγαλύτερο μέρος των διαθέσιμων χρημάτων θα επενδυθεί στον περιφερειακό μιας και ο Back up-PF μπορεί να κλείσει με 350-400 χιλιάρικα ετησίως, ειδικά από τη στιγμή που ο Ολυμπιακός έχει τη πολυτέλεια να διαβεί το κατώφλι της αμερικανικής αγοράς. Η οπτική λοιπόν η δική μου είναι ότι αναφορικά με τον παίχτη που θα συμπληρώσει τη περιφερειακή γραμμή, οι ερυθρόλευκοι δε πρέπει να πειραματιστούν. Καμία παραχώρηση σε επίπεδο ποιότητας, κίνηση προς τη κατεύθυνση με το λιγότερο δυνατό ρίσκο. Αυτό πληρώνεται παραπάνω βέβαια. Παραπάνω σε σχέση με μια επιλογή πιο οικονομική/υψηλού ρίσκου δε σημαίνει όμως υπεραξία. Σε συνάρτηση με το ύψος του ρίσκου και αυτά που σου φέρνει πάντα ένας παίχτης (αγωνιστικά)στο τραπέζι η πιο ακριβή κίνηση ουσιαστικά μπορεί να αποδειχθεί σε βάθος και η πιο ..οικονομική/ευεργετική για το πορτοφόλι της ομάδας.


Σε αυτό το επίπεδο και με αυτές τις απαιτήσεις παίζει τεράστιο ρόλο ο χαρακτήρας. Όταν λέω χαρακτήρα το επίκεντρο δεν έχει να κάνει με το πόσο “καλό παιδί και πρόθυμο” είναι κάποιος αθλητής. Σαφώς και παίζει μεγάλο ρόλο η ομαλή αφομοίωση του στο σύνολο ανθρώπων που αποτελούν την ομάδα και η ευεργετική επίδραση των χαρακτηριστικών της προσωπικότητας του στη μικρή κοινωνία που συμβιώνει στα αποδυτήρια αλλά στη συγκεκριμένη περίσταση μιλάω για αγωνιστικό χαρακτήρα. Για τον χαρακτήρα που θα δείξει ο αθλητής στον δρόμο τον δικό του και της ομάδας προς την επίτευξη των στόχων τους στη σεζόν που έρχεται. Τι είναι διατεθειμένος να κάνει για να πετύχει.. Σε αυτή τη βάση υπάρχουν πράγματα που ξεχωρίζω στον Dentmon ο οποίος είναι ένας ιδιαίτερα ανταγωνιστικός τύπος. Ακόμα και όταν διάλεξε τον δρόμο του χρήματος (σας έχω υπογραμμίσει πολλάκις ότι αυτό πολλές φορές είναι κατακριτέο από αρκετούς από εμάς όμως οι Αμερικανοί αθλητές , ένα σοβαρό ποσοστό τουλάχιστον, έχουν έναν ξεχωριστό, δικό τους τρόπο σκέψης από τη στιγμή που θα αναγκαστούν να παίξουν επαγγελματικά μακριά από τη πατρίδα τους) και τη Κίνα δεν έμοιαζε να απώλεσε αυτό το στοιχείο. Δεν είναι cool και άνετος με την “ήττα”, σε προσωπικό και ομαδικό επίπεδο. Αυτό το γνώρισμα ήταν που καθιέρωσε τον Acie Law ως μέλος της γραμμής κρούσης των ερυθρολεύκων και του έδωσε πολλές φορές την ικανότητα να παίζει πάνω από τις πραγματικές του δεξιότητες.

Dynamic Shooter


Ο Ντέντμον διαθέτει (όπως και ο Βασίλης Σπανούλης) ένα χαρακτηριστικό που σπάνια βρίσκεις στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Μπορεί να σουτάρει κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες και μορφή πίεσης, από οποιοδήποτε σημείο του γηπέδου. Να σουτάρει πραγματικά και όχι να δοκιμάσει την τύχη του.. Η παρουσία ενός τέτοιους γκαρντ στο παρκέ βάζει μεγάλη πίεση στις άμυνες. Ο Ντέντμον λοιπόν είναι ένας παίχτης που βάζει σημαντική πίεση στις άμυνες. Είτε παίζει με τη μπάλα στα χέρια είτε βρίσκεται μακριά από αυτή. Έχει μεγάλη ποικιλία στη περιφερειακή του εκτέλεση. Σουτάρει αρκετά καλά μετά από ντρίμπλα (χρυσάφι στο σύγχρονο Pick & Roll based ευρωπαϊκό μπάσκετ), υπό καθεστώς άμυνας ή σε off balance εκτελέσεις, του αρέσει να παίρνει σουτ σε καταστάσεις transition. Έχει μεγάλη αυτοπεποίθηση γεγονός που τον “ψηλώνει” τη μετοχή του σημαντικά. Ο μηχανισμός εκτέλεσης του είναι ιδιαίτερος καθώς τοποθετεί τη μπάλα δεξιά για να οπλίσει, θέση που τον βοηθάει να βρίσκει ισορροπία ακόμα και σε πολύ δύσκολα σουτ με το χέρι του αντιπάλου να ..ξύνει τη μύτη του, όπως για παράδειγμα ο αρχηγός του Ολυμπιακού εκτελεί μετά από side step. Η θέση αυτή εκτέλεσης τον βοηθάει επίσης στα σουτ εκτός ισορροπίας όπου μοιάζει να μπορεί, τερματίζοντας το χέρι του στη φόρμα εκτέλεσης κατά το release, να στείλει τη μπάλα οπουδήποτε θέλει. Είναι επίσης σημαντικό να προσθέσουμε ότι ο Ντέντμον λειτουργεί το ίδιο καλά ως executive shooter παίζοντας μακριά από τη μπάλα σε μια ball screen επίθεση όπου μπορεί να εκτελέσει σε πρώτο χρόνο ενώ παράλληλα δουλεύει πολύ καλά σε αυτό το κομμάτι τις προσποιήσεις για να βγάλει εκτός ισορροπίας γρήγορους και πιο ψηλούς αντιπάλους. Μη ξεχνάμε ότι μιλάμε για έναν παίχτη που έχει την ιδιοσυγκρασία και το πιστεύω να σουτάρει (σχεδόν σε όλη του τη καριέρα κυμαίνεται στο 40% στο τρίποντο) και έναν αθλητή που θα πάρει και θα ευστοχήσει σε μεγάλα σουτ. Αυτό, όσο προχωράει η σεζόν, μετράει πολύ..

Flashback: Θυμηθείτε τη βραδιά που έκανε τους Γιούλ και Ντρέηπερ να βλέπουν εφιάλτες..
https://www.youtube.com/watch?v=hOdB_PgPMGk

Σκόρερ μετά από επαφή


Μεγάλο του συν (ειδικά απέναντι στα ονόματα που έχουν προταθεί και εξετάζουν οι ερυθρόλευκοι για τη θέση) η αποτελεσματικότητα του να τελειώσει μετά από επαφή. Πλέον δεν είναι το ίδιο γρήγορος (παραμένει σε σαφώς καλό επίπεδο) όμως ποτέ δε τον εγκατέλειψε αυτή η no fear νοοτροπία του όταν επιτίθεται στο καλάθι πατώντας στο ζωγραφιστό. Το τελευταίο του βήμα έχει πέσει όμως διαθέτει μια γκάμα κινήσεων που τον βοηθούν πολύ να τελειώσει απέναντι σε ψηλότερους αντιπάλους και την ικανότητα να το κάνει μετά από επαφή. Ο Ντέντμον είναι ο γκαρντ που περνώντας προς τα μέσα θα ψάξει την επαφή. Γνωρίζει ότι δε μπορεί να φτάσει ψηλά και μέσα από αυτή θα πάρει πλεονέκτημα ισορροπίας απέναντι στον αμυντικό για να τελειώσει. Έχετε σκεφτεί πόσο σημαντικό εργαλείο είναι αυτό το στοιχείο, για έναν σουτέρ στη προσπάθεια του να βρει ρυθμό και να συνδεθεί με το καλάθι; Τα συχνά ταξίδια στη γραμμή των προσωπικών (στη προκειμένη περίπτωση ο φίλος μας είναι σουτέρ του 85%..) σας διαβεβαιώ ότι είναι το καλύτερο σκαλοπάτι..
Pick & Roll execution


O Nτέντμον βρίσκεται συνεχώς σε attack mode και αυτό είναι κάτι που κεφαλαιοποιεί σε pick & roll καταστάσεις καθώς τραβάει μεγάλο μέρος της προσοχής της άμυνας γεγονός που δημιουργεί καταστάσεις για τους συμπαίχτες του. Αν και scoring guard βλέπει γήπεδο και είναι αξιόλογος πασέρ χάρισμα που αναδεικνύεται όταν το συνδυάζει με την ικανότητα του να πάει παντού με τη μπάλα. Πασάρει καλύτερα όταν έχει κλειδώσει στο μυαλό του να κάνει το απλό, την απλή και ουσιαστική μεταβίβαση, κατάσταση που συμβαίνει πιο συχνά όσο προχωράει στη καριέρα του. Νιώθει άνετα σε pick & roll καταστάσεις. Σε μια ομάδα όπως ο Ολυμπιακός βέβαια θα χρειαστεί να γίνει πιο passive στο πλαίσιο αυτό.

Επίσης θα χρειαστεί να καταθέσει μεγαλύτερο effort στην άμυνα. Πάντα δούλευε καλά τα χέρια του στα μετόπισθεν όμως το footwork του δεν είναι ανάλογο όπως και συνολικά οι αμυντικές του αντιδράσεις. Δεν ήταν ποτέ stopper ούτε οι ερυθρόλευκοι ψάχνουν για κάτι τέτοιο. Απλά στο συγκεκριμένο επίπεδο θα χρειαστεί να προσπαθήσει να είναι τουλάχιστον average.

Παίχτης που αρέσει στον οργανισμό των Spurs



Ο Ντέντμον άρεσε στους Σπερς και τον Πόποβιτς ο οποίος είχε εκφραστεί θετικά για το ταλέντο του πριν τον ανεβάσεις από τους Τόρος στη μεγάλη λίγκα δίνοντας του δεκαήμερο συμβόλαιο. Οι Σπερς φημίζονται για την ικανότητα τους να διαλέγουν και να αναπτύσσουν guards μέσα στο σύστημα τους άλλωστε. Απλά το τραίνο του Ντέντμον πήρε ο 20χρονος τότε Corey Joseph  (στους Toros σκεφτείτε ότι βρισκόταν στη σκιά του ηγέτη Dentmon) ο οποίος γρήγορα μεταλλάχτηκε στον παίχτη που βλέπουμε σήμερα. Ο Ντέντμον δεν επιβίωσε ποτέ στη μεγάλη λίγκα (ενώ ήταν ο ορισμός του dominant στη D-League). Πλέον στα 31 του, ακόμα και εάν “σπάει τα πόδια του” στα Summer Leagues έχει εξοικειωθεί με την ιδέα του ότι πιθανόν θα συνεχίσει να παίζει εκτός ΝΒΑ.

Νομίζω πως  o Nτέντμον είναι μια περίπτωση που αξίζει να αξιολογηθεί προσεκτικά από τη πλευρά του Ολυμπιακού στη παρούσα φάση. Σίγουρα έχει τις δεξιότητες για να ανταποκριθεί στον ρόλο που ζητούν οι ερυθρόλευκοι όμως δεν έγινε το σημερινό θέμα συζήτησης μας για αυτό. Θεωρώ ότι το βασικό του πλεονέκτημα είναι ο ανταγωνιστικός του χαρακτήρας και το πνεύμα νικητή που τον διακατέχει. Σε τέτοιες περιπτώσεις και σε αυτό το επίπεδο, τα πνευματικά χαρακτηριστικά αποτελούν ένα πολύ σημαντικό εργαλείο για να μεταφράσεις το παιχνίδι ενός αθλητή σε ένα καινούργιο περιβάλλον..


Υ.Γ:  Μιας και μιλήσαμε σήμερα για έναν Huskie (ο Dentmon σπούδασε στην Washington) δράττομαι της ευκαιρίας να τοποθετήσω στις σημειώσεις σας τον Andrew Andrews (1993-G-1.88), πολυβόλο των Huskies ο οποίος έμεινε εκτός ντραφτ. Πολύ καλός σουτέρ, καλοπροπονημένος, παίζει με τη μπάλα στα χέρια, έφεση στο ριμπάουντ. Ο Andrews ξεχωρίζει για την επιθετικότητα του η οποία βάζει πίεση στις αντίπαλες άμυνες ενώ πρόκειται για περιφερειακό που ψάχνει την επαφή και ξέρει να είναι παραγωγικός σε αυτό το πλαίσιο παιχνιδιού, όντας ικανός στην προσωπική φάση. Θα μπορούσε άμεσα να αποτελέσει έναν καλό σκόρερ σε σύνολο μεσαίας ταχύτητας σε μια από τις καλές ευρωπαϊκές λίγκες. Ο ανταγωνιστικός του χαρακτήρας αφήνει υποσχέσεις πως μπορεί να κάνει καλή καριέρα στα μέρη μας, αναπτύσσοντας το παιχνίδι υπό την επίβλεψη ενός προπονητή που θα τον σπρώξει στο όριο. Θα τα ξαναπούμε σύντομα..


Υ.Γ1: Πολύ καλή κίνηση του ΠΑΟΚ με τον Νέναντ Μιλιένοβιτς (1993-G-1.94). Ειλικρινά δε το περίμενα, μπράβο στους Θεσσαλονικείς. Είχαμε μιλήσει για αυτόν όταν μαζί με τον Μίσιτς αποτελούσε τη ραχοκοκαλιά τηw fast pace τότε Μέγκα Βιζούρα (σήμερα Mega Leks) η οποία παρουσίαζε ένα από τα καλύτερα μπασκετικά θεάματα στην Ευρώπη. Ο ΠΑΟΚ πρέπει να του δώσει την ευκαιρία να βγει σε πρώτο ρόλο.


Υ.Γ2: Ο Παναθηναϊκός είναι αναγκασμένος να περιμένει την απόφαση του Γιάννη Μπουρούση για να προχωρήσει στις επόμενες κινήσεις του. Όσο περνούν οι ώρες και ο διεθνής σέντερ δε βρίσκει κάτι αξιόλογο από την Αμερική, οι πιθανότητες του Παναθηναϊκού αυξάνονται. Τελευταία εξετάζεται πάλι η περίπτωση του Φελντέιν.. Ο Δομηνικανός δεν έχει διαβατήριο (η ομάδα ψάχνεται κατά μήκος των Βαλκανίων για να βγάλει ένα στον Τζέημς..) και οι πράσινοι πιθανόν θα χρειαστούν μια θέση Αμερικανού στη προσπάθεια τους να βρουν τον φόργουορντ που χρειάζονται. Ρίχνοντας μια πιο προσεκτική ματιά στη περίπτωση του Φελντέιν έχω να πω τα εξής.. Οκ, όλοι θα θέλαμε τον Κάρολ στις ομάδες μας αλλά δε μπορούμε να τον έχουμε. Ο Φελντέιν είναι ένα “μακρύ” off guard που σουτάρει, αμύνεται και έχει αρκετά ικανοποιητικό playmaking. Είναι συνεπής περιφερειακός από αυτούς που με τα στοιχεία του παιχνιδιού τους διαμορφώνουν το πλαίσιο για τα πραγματικά δυνατά χαρτιά στην επίθεση μιας ομάδας. Αυτά πληρώνονται στο σύγχρονο ευρωπαϊκό μπάσκετ φίλοι μου.. Και η τιμή στην οποία ανανέωσε ο Φελντέιν δίνει αξία στη κίνηση του Παναθηναϊκού.. Σε διαφορετική περίπτωση οι πράσινοι θα κινηθούν για έναν κοινοτικό PG και έναν (επίσης κοινοτικό) SG/SF..

Υ.Γ3:  Με την τριάδα Καλάθη-Θανάση-Παπαπέτρου στο παρκέ η ένταση της άμυνας μας ανεβαίνει σε πολύ υψηλό επίπεδο και ειδικά ομάδες της ταχύτητας του Ιράν δε μπορούν να αντεπεξέλθουν. Ο Θανάσης είναι πολύ ακατέργαστος επιθετικά. Όμως (σας το έχω ξαναγράψει) σκεφτείτε πόσο έλειψε στη σειρά των τελικών στον Αργύρη Πεδουλάκη ένας τέτοιος energy guy στις θέσεις των forwards για να υποστηρίξει το small ball με τον Γκιστ στο “5” και τον Χαραλαμπόπουλκο στο “4”.. Θέλει δουλειά ο Θανάσης για να μπορέσει να σταθεί 20 λεπτά σε επίπεδο Ευρωλίγκας. Ακόμα δεν είναι εκεί. Όμως στα μετόπισθεν το versality που φέρνει σε συνδυασμό με το αθλητικό του πακέτο δίνουν στον εκάστοτε κόουτς πολλές πραγματικά επιλογές.
Οι Ιταλοί επίσης έχουν δουλέψει αρκετά στο αμυντικό κομμάτι. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε πως και πόσο θα παράγουμε απέναντι στην άμυνα του Μεσίνα εφόσον φτάσουμε μέχρι εκεί. Άλλο μπάσκετ πλέον για τους άλλοτε fast pace Ιταλούς. Το γρήγορο τέμπο με τις περισσότερες κατοχές τους έκανε πιο απρόβλεπτους και παρήγαγε περισσότερες μπάλες για τους σταρ τους όμως τώρα παίζουν πιο ορθολογικά.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ