TOP-15 EUROPEAN PROSPECTS (1995-97 Born)


Το Hoopfellas βάζει για εσάς στο δικό του παρκέ, την αφρόκρεμα των Ευρωπαϊκών prospects που έχουν γεννηθεί από το 1995 έως το 1997.. Η επόμενη ημέρα του Ευρωπαϊκού μπάσκετ ξημερώνει..


Θέμα για πολύ κουβέντα και επίκαιρο, σε μια εποχή που οι ελληνικές ομάδες δίνουν περισσότερη έμφαση στη παραγωγική διαδικασία. Η έννοια του prospect λειτουργεί πάντα σε συνάρτηση με το επίπεδο. Για παράδειγμα, κάποιο παιδί μπορεί να είναι prospect για το ΝΒΑ, όπου απαιτούνται πολύ συγκεκριμένες προδιαγραφές στη σωματοδομή και το αθλητικό κομμάτι πέρα των δεξιοτήτων, κάποιο άλλο εξίσου ταλαντούχο να απευθύνεται στο Ευρωπαϊκό μπάσκετ. Πέραν των παιδιών της λίστας (γεννημένα από το 1995 έως το 1997) υπάρχουν τουλάχιστον 7-8 παιδιά που θα μπορούσαν κάλλιστα να βρίσκονται σε αυτή. Απλά επέλεξα τα πιο γνωστά ονόματα, για τα οποία πιθανόν οι περισσότεροι αναγνώστες να έχουν μια εικόνα, ώστε να κάνουμε πιο παραγωγική συζήτηση.

Πάμε να τους δούμε..


Marc Garcia (1996-1.97-SG): Ιδιοκτησία της Μπάρτσα (συμβόλαιο μέχρι το 2018), δανεικός στη Μανρέσα όπου έχει κερδίσει τις εντυπώσεις. Ο Γκαρσία είναι ένας skinny (προς το παρών) wing με ανεπτυγμένα shooting insticts που μπορεί να διαπρέψει σε μια ball-screen offense με την ικανότητα του να ξεμαρκαριστεί και να εκτελέσει. Το release του δεν είναι ιδιαίτερα γρήγορο (για την ακρίβεια ολόκληρος ο μηχανισμός γιατί η απελευθέρωση του είναι καλή) όμως σουτάρει από ψηλά και ξέρει να δημιουργεί τον χώρο του. Έχει περιθώριο να βελτιωθεί με τη μπάλα στα χέρια  (είναι προφανές ότι θα το κάνει άμεσα). Έξυπνος παίκτης. Αδύνατο frame, χάνει στις επαφές όμως λατρεύω το agressiveness του όταν “επιτίθεται στην άμυνα. Μακρύς, τον βοηθά να καλύψει τις αμυντικές αδυναμίες του. Φέτος στην ACΒ: 6.4 PTS (31.3% 3PT) 1.8 REB-0.9 AST σε 14.3′..


Marko Arapovic (1996-2.07-C/F): Σημαντική επιτυχία για το συγκεκριμένο πρόγραμμα που τρέχει ο Ρέπεσα στην Τσεντεβίτα το ότι υπέγραψε τον Αράποβιτς. Το παιδί προτίμησε μάλιστα να φύγει από τη Τσιμπόνα παρότι η πρώην ομάδα του, του έδινε εγγυημένο χρόνο. Μου αρέσει πολύ η αίσθηση του παιχνιδιού που τον διακρίνει και το υψηλό IQ του. Έχει μαλακά χέρια που τον βοηθούν να “τελειώνει” γύρω από το καλάθι και μεγάλο range στο σουτ μιας και μπορεί να απειλήσει από μέση και μακρινή απόσταση. Θέλω να τον δω να γίνεται πιο “τραχύς” στο χαμηλό ποστ ώστε να εκμεταλλευτεί πλήρως το πακέτο του. Δεν είναι ο ωμός παίκτης του low post, αποφεύγει την επαφή. Η Τσεντεβίτα ξέρει να αναπτύσσει ψηλά παιδιά. Έστειλε τον Νούρκιτς στο ΝΒΑ και γρήγορα θα “εξασφαλίσει” και μια καλή μεταγραφή στο εξωτερικό και για τον Μπίλαν.. Ο Αράποβιτς είναι καλύτερη πρώτη ύλη και από τους δύο.. Στην Αδριατική: 3.0 PTS (47.4% FG)-2.1 REB σε 8.2′..


Okben Ulubay (1996-2.01-SF): Ο 18χρονος “πλάγιος” της Αναντολού και ένα από τα καλύτερα νέα προϊόντα του τουρκικού μπάσκετ. Τύπος do it all-περιφερειακού που μπορεί να αποτελέσει πρότυπο facilitator στο μέλλον. Καλός δημιουργός, εκμεταλλεύεται το μέγεθος του για να φτιάξει καταστάσεις για τους συμπαίκτες του. Ξέρει να πασάρει και του αρέσει να το κάνει. Αλτρουιστής. Το θέμα με τον Ulubay είναι το ιδιαίτερο mentality του και τα πράγματα που έχει στο κεφάλι του. Από μικρή ηλικία μου έδινε την εντύπωση ότι είναι φυγόπονος ενώ πολλές φορές λειτουργεί επιπόλαια σε πολλές αντιδράσεις του μέσα στο παρκέ, γεγονός που τον κάνει επιρρεπή στο λάθος. Στον Ντούντα φυσικά δε περνούν αυτά. Για αυτό και ο Σέρβος κόουτς τον ανεβοκατεβάζει από την TBL στην TBL2 και από την Εφές στην (2η ομάδα της της) Περτεβνιγιάλ.. Στην TBL2: 14.6 PTS-4.3 REB-3.3 AST σε 27.8′..


Domantas Sabonis (1996-2.07-PF): Ο γιός του θρύλου και νυν σταρ του Γκονζάγκα, τον παρακολουθήσατε οι περισσότεροι στην Ευρωλίγκα πέρυσι με την Ουνικάχα. Mobile ψηλός, με αρκετή διάθεση να τρέξει το παρκέ και να καταθέσει ενέργεια. Ικανός στο να βάζει τη μπάλα στο παρκέ σε face up καταστάσεις και να τελειώνει. Εξαιρετικά αμυντικά recovers που ολοκληρώνουν την ικανότητα του στην pick’n roll άμυνα, καλό positioning. Για τον Σαμπόνις είναι συγκεκριμένα τα πράγματα. Δεν έχει ιδιαίτερο αθλητικό πακέτο και το κορμί του χρειάζεται “χτίσιμο”. Στην Αμερική δε θα είναι εύκολο να επιβιώσει στο ποστ στο επόμενο επίπεδο για αυτό και χρειάζεται άμεσα να βελτιώσει το σουτ του μεγαλώνοντας το range του (δεν απειλεί πλέον καν από το τρίποντο) για να παίξει ως PF. Σε διαφορετική περίπτωση μπορεί να εξελιχθεί σε ένα ποιοτικό “5” πίσω στην Ευρώπη. Στο Γκονζάγκα και το NCAA: 11.5 PTS (75% 2PT-78.9% FT) 7.0 REB σε 20.0′..


Mario Hezonia (25/2/1995-2.02-G/F): Τα περισσότερα upsides σε αυτή τη λίστα.. Τον παρακολουθώ από τα 15 του και μπορώ να πω με σιγουριά ότι η εμπειρία της Βαρκελώνης τον έχει ωριμάσει πολύ, κάτι που φαίνεται σε κάθε εκδήλωση του στο παρκέ. Πρότυπο φυσικό/αθλητικό πακέτο για “πλάγιο”. Εξαιρετικά slashing abilities, βελτίωσε πολύ τη συμπεριφορά του με τη μπάλα στα χέρια και κατά συνέπεια την αποτελεσματικότητα του στην close out επίθεση. Δυνατός σαν ταύρος, παίζει πάνω από το καλάθι και αναγκάζει τον αντίπαλο να το νιώσει αμέσως. Πολύ καλός σε καταστάσεις τρανζίσιον. Καλός σουτέρ (ειδικά σε spot καταστάσεις), έχει αμυντικά potential λόγω του φυσικού του πακέτου. Θα πρέπει να γίνει πνευματικά λίγο πιο πειθαρχημένος (αν και έχει κάνει μεγάλο βήμα μπροστά εδώ μετά τη μετακόμιση του στη Βαρκελώνη) και λιγότερο παρορμητικός. Σκέφτομαι τι μπορεί να κάνει στο άμεσο μέλλον σαν δίδυμο στα φτερά με τον Αμπρίνες και πραγματικά με ιντριγκάρει..  Στην Ευρωλίγκα φέτος: 5.3 PTS (57.1% 2PT)-1.8 REB-1.3 AST σε 13.5′..


Kristaps Porzingis (8/2/95-2.12-F/C): Ο Λετονός sevenfooter της Σεβίλλης, έχει μπεί πολύ δυνατά τη φετινή σεζόν τραβώντας αρκετά βλέμματα.Mobile ψηλός με σούπερ αθλητικά προσόντα, έχει αναγάγει τη “λόμπα” ως μέρος των Safe plays στην ισπανική ομάδα. Γλυκός καρπός, αρκετά αποτελεσματικός σε face up καταστάσεις. Πρέπει να χτίσει το lower body του ώστε να βελτιώσει το positioning και την άμυνα του στο έδαφος. H ταχύτητα του τον κάνει εξαιρετικό pick&roll αμυντικό ενώ παράλληλα είναι αρκετά αποτελεσματικός στο επιθετικό ριμπάουντ. Workhorse.. Θέλω να πιστεύω ότι δε θα δούμε έναν νέο Φραν Βάσκεθ..Στο Eurocup: 11.0 PTS (56.3% 3PT) 4.5 REB-1.5 BLK σε 21.1′..


Αlexander Vezenkov (6/8/95-2.05-F):Το πυρηνικό όπλο του Άρη και ένας από τους καλύτερους 95αρηδες στο χώρο σήμερα. Στον Βεζένκοφ έχω δεί το απόλυτο σε ωριμότητα σε συνάρτηση με την ηλικία του (θυμίζει Ζήση σε αυτό το κομμάτι). Εξαιρετική επαφή με το καλάθι, σούπερ shooting abilities με αυτοματοποιημένο μηχανισμό, σπουδαία ικανότητα στη πάσα  γαρνιρισμένη με ανεπτυγμένη αίσθηση του παιχνιδιού. Ο Βεζένκοφ είναι έτοιμος για το επίπεδο της Ευρωλίγκας σήμερα κιόλας. Κοιτάζει ψηλά όμως, προς το ΝΒΑ. Θα πρέπει να βελτιώσει τα πίσω βήματα, την πλευρική του ταχύτητα και να μάθει να χαμηλώνει παίζοντας αποτελεσματική άμυνα σε περιφερειακούς για να ανέβει στο “3” γιατί εκεί είναι η θέση του στο επόμενο επίπεδο. Θεωρώ ότι 1-2 χρόνια στην Ευρωλίγκα θα του κάνουν καλό αρκεί να υπάρχει το σωστό πλαίσιο για να αναπτύξει το παιχνίδι του και να μη λειτουργήσει αυστηρά ως stretch-4.. Στην Α1:17.0 PTS (54.2% 3PT) 9.9 REB-1.4 AST σε 32.9′..


Cedi Osman (8/4/95-2.01-G):Σήμερα, 4/12/14 είναι ίσως ο πιο έτοιμος παίκτης της λίστας. Ο Οσμάν είναι η “δύναμη” στη περιφέρεια της Αναντολού. Πολύ δυνατό κορμί και πόδια έτοιμα για κάθε πρόκληση. Μπορεί να ανταποκριθεί σε κάθε γραμμή  άμυνας και παράλληλα να δημιουργήσει ρήγματα ή να ματώσει τον αντίπαλο ως spot shoter. Πολύ συνεπής αμυντικά, ανεβαίνει στον “άσσο” με την ίδια ευκολία που παίζει και στο “3” (πέρασε τον περισσότερο χρόνο από τη στιγμή που λείπει ο Μπατούκ), “δυναμίτης στο τρανζίσιον, ένα γεμάτο ενέργεια πολυεργαλείο στη περιφερειακή γραμμή του Ίβκοβιτς. Ο τραυματισμός του θα κοστίσει πολύ στην Εφές τη στιγμή που στο πρόσωπό του αντικατοπτρίζεται η αγωνιστική φιλοσοφία των Τούρκων. Στην Ευρωλίγκα : 8.4 PTS (54.2% 2PT-40% 3PT) 4.1 REB-1.1 AST σε 20.7′..


Kenan Sipahi (26/5/1995-1.97-PG):  Έχει πολύ σημαντικό ρόλο στο μπακόρτ του Ζοτς καθώς παίζει ρόλο εξισορροπιστή σε μια περιφερειακή γραμμή γεμάτη πολυβόλα. Καλοπροπονημένος, μακρύ κορμί, μεγάλο wingspan (και ελιά Διαμαντίδη..), quarterback skills. Μπορεί να αμυνθεί και στις 3 θέσεις ψηλά. Απέρριτος στο παιχνίδι του, προσεκτικός στις μεταβιβάσεις, διακρίνεται στο παιχνίδι του από απλότητα. Ζωτικής σημασίας να γίνει πιο επιθετικός κοιτάζοντας περισσότερο το καλάθι. Πρέπει επίσης να φτάσει στο σημείο να βάζει ελεύθερα σουτ με συνέπεια, κομμάτι το οποίο αποτελεί το αδύνατο σημείο του. Στην Ευρωλίγκα: 2.0 PTS-0.5 REB-0.7 AST σε 11.7′..


Georgios Papagiannis (7/3/97-2.15-C): Ο σέντερ του Παναθηναϊκού είναι αυτό που λέμε “εντυπωσιακή πρώτη ύλη”. Αυτό που κυνηγούν οι Αμερικανοί ώστε να το εντάξουν κοντά τους και να το πλάσουν. Ακόμα βέβαια είναι άγουρος και υπό κατασκευή (και ποιος συνομήλικος του άλλωστε δεν είναι..?) όμως σταδιακά θα ωριμάσει (ακόμα και εάν αργήσει λίγο, όπως πολλά ψηλά παιδιά). Μου αρέσει η νοοτροπία του. Είναι μια καλή βάση για ένα παιδί με τέτοια φυσικά προσόντα. Έχει επαφή με το καλάθι (σημαντικό για παίκτη με το ύψος του) και δουλεύει καλά το δεξί του hook. Είναι ζωτικής σημασίας να μάθει να παίζει πάνω στην επαφή. Να κερδίζει το χώρο του με τη δύναμη του και παράλληλα να βελτιώσει το κομμάτι της πάσας μετά από double team. Μπορεί να δώσει μεγάλο αβαντάζ στην ομάδα του παίζοντας ένα μέτρο πάνω από τους υπόλοιπους (καλό timing στο μπλοκ). Είναι μεγάλο το σταυροδρόμι που θα βρεί μπροστά του. Θα συνεχίσει στον Παναθηναϊκό ή θα φύγει για την Αμερική? Πέρυσι απλά θυσίασε την τελευταία του σεζόν στο high-school..Στην Α1: 2.0 PTS-1.0 REB..


Dragan Bender (17/11/97-PF): Ένα ακόμα βαρύ χαρτί των Κροατών που φέρνουν πολύ ..πράμα από πίσω. Παίκτης-ορχήστρα, από αυτούς που μου αρέσουν. Άρτιος τεχνικά, έχει όλο το φυσικό αθλητικό πακέτο, γαρνιρισμένο με υψηλό IQ. Σπουδαίο court vision, ένας playmaker από τη θέση “4”. Πολύ καλός αμυντικός ψηλά με σπουδαίο timing στο μπλοκ. Καλός στο να κινείται μακριά από τη μπάλα. Υστερεί στο κομμάτι του σουτ, το οποίο πρέπει να δουλέψει για να μη περιορίσει την εξέλιξη και την προοπτική που έχει το πακέτο του. Δε ξέρω αν η Μακάμπι είναι το κατάλληλο περιβάλλον για αυτόν. Δεν υπάρχει εκεί αυτού του είδους η τεχνογνωσία.. Δανεικός στη Ραμάτ Γκαν: 12.3 PTS (62.5% 2PT) 8.6 REB-2.7 AST σε 28.4′..


Sviatoslav Mykhailiuk (10/6/97-1.99-SG): Η παιχτούρα από το μακρινό Τσέρκασι της Ουκρανίας, ίσως ο πιο fun to watch παίκτης αυτής της λίστας. Τον “τσίμπησε” ο Μπιλ Σελφ στους Τζέηχοκς του Κάνσας, μια από τις καλύτερες επιλογές τόσο για την πλευρά του παίκτη όσο και του προπονητή/recruiter. Πολλές φορές ο τρόπος που επιτίθεται στο καλάθι μου θυμίζει έντονα τον Τζινόμπιλι. Πλούσιο επιθετικό ρεπερτόριο, μπορεί να σκοράρει από κάθε σημείο του γηπέδου με κάθε πιθανό τρόπο. Ξέρει να συνεργάζεται και να ξεχωρίζει μέσα από το σύνολο. “Άλογο” στο τρανζίσιον.. Χρησιμοποιεί μια σειρά από ντρίμπλες και αλλαγές κατευθύνσεων για να φτιάξει το δικό του ή να φτάσει στο καλάθι. Μπορεί να αμυνθεί πραγματικά αλλά θα πρέπει να είναι σαφώς πιο συγκεντρωμένος και πνευματικά πειθαρχημένος σε αυτό το κομμάτι (το πρόγραμμα του Σελφ μπορεί να τον βοηθήσει εδώ). Υστερεί στο shot selection. Πολλές φορές οι επιλογές του είναι τραβηγμένες. Ακόμα δουλεύει στο να προσαρμοστεί στο μπάσκετ του NCAA. Στο Κάνσας: 6.0 PTS (45.5 % 2π. 29.2% 3π. 83.3% 1π.)-3.2 REB-1.2 AST-0.5 STL σε 20.8′..



Furkan Korkmaz (27/6/97-1.97-SG): Η “La Bomba” των γειτόνων.. Για τον Κορκμάζ μπορώ να σας γράψω σελίδες μιας και αποτελεί έναν από τους προσωπικούς μου fun to watch αθλητές στη φετινή Ευρωλίγκα. Η συνάντηση του δρόμου του με τον Ντούσαν Ίβκοβιτς κάνει το ενδιαφέρον να χτυπήσει κόκκινο. Ο Κορκμάζ μπορεί να εξελιχθεί γρήγορα σε ένα από τα μεγαλύτερα offensive weapons της διοργάνωσης. Off guard με φοβερή επαφή με το καλάθι, μπορεί να σε σκοτώσει με το περιφερειακό του σουτ ή να προχωρήσει μέχρι μέσα και να σε κάνει να νιώθεις στο πετσί σου το “βλέπω τη μύγα αλλά δε μπορώ να τη πιάσω”.. Πρέπει να βάλει σωστά κιλά για να κεφαλαιοποιήσει το agressiveness του στην επίθεση. Διαθέτει playmaking abilities και με τον Ντούντα θα τα αναπτύξει κι άλλο. Έχει τα εργαλεία για να διακριθεί στην άμυνα καθώς είναι πολύ μακρύς και προβλέπει καταστάσεις. Όπως καταλαβαίνετε, η Αναντολού διαθέτει ότι καλύτερο κυκλοφορεί σε νέους παίκτες στην τουρκική αγορά.. Στην Ευρωλίγκα: 3.0 PTS (50% FG)-2.6 REB-1.4 AST σε 11.6′..


Vasilis Charalampopoulos (26/1/97-2.03-F): Σας έχω εξομολογηθεί ότι στον Χαραλαμπόπουλο βλέπω τον επόμενο ηγέτη του Παναθηναϊκού. Ο 17χρονος φόργουορντ συγκεντρώνει όλα τα χαρακτηριστικά του “σπουδαίου Έλληνα παίκτη” της νεότερης εποχής. Μέγεθος, IQ σε υπερθετικό βαθμό, οξυδέρκεια, all-around παιχνίδι, ομαδικό πνεύμα, αλτρουισμό. Πηγή δημιουργίας, καλός σουτέρ που μπορεί σταδιακά να εξελιχθεί σε επιθετική “βάση” στο χώρο του post για κάθε ομάδα. Ικανός στο παιχνίδι μακριά από τη μπάλα. Πολύ καλός ριμπάουντερ Έχει το πνεύμα και την νοοτροπία που χρειάζεται για πάει ψηλά. Σαφώς και θέλει αρκετή δουλειά, σε όλα τα επίπεδα. Μιλάμε για Ευρωλίγκα άλλωστε, αυτός είναι ο επόμενος στόχος του, να βρεί λεπτά σε αυτό το επίπεδο. Αρχικά θα πρέπει να ξεκινήσει με το φυσικό κομμάτι ώστε να αναπτύξει το αμυντικό του παιχνίδι, περίπτωση που μπορεί να τον φέρει μέσα στο παρκέ για παραπάνω χρόνο και να ξεχωρίσει τις καταστάσεις που ο υπερβολικός αλτρουισμός μπορεί να βλάψει.. Στην Α1, 3.0 PTS-2.6 REB-0.8 AST σε 11.8′..


Lovro Mazalin (28/6/1997-2.04-SF): Ένα ακόμη σπουδαίο ταλέντο της Τσεντεβίτα (και εδώ παραγωγή της Τσιμπόνα) η οποία έκανε στροφή στη φιλοσοφία της και πλέον δουλεύει σε πρότυπα Παρτίζαν με τη σφραγίδα του Ρέπεσα. Ο Μάζαλιν είναι ένα αθλητικό σμολ-φόργουορντ, με δυνατό κορμό και μαχητικό πνεύμα που του επιτρέπει να χτυπιέται στα ίσα με τον αντίπαλο και να επιδιώκει την επαφή. Καθαρόαιμο στο ανοιχτό γήπεδο. Αρκετά ικανός με τη μπάλα στα χέρια, μπορεί να δημιουργεί καταστάσεις συνεχώς και να τρέξει το pick & roll. Slasher που έχει την τάση να πηγαίνει συνεχώς προς τα μέσα ακόμα και όταν πρέπει να σουτάρει. Καταλαβαίνετε ότι αυτό είναι το αδύνατο του σημείο.. Το σούτ θέλει πολύ δουλειά. Στην Αδριατική λίγκα: 2.1 PTS-0.7 REB σε 5.4′..

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ