MADE IN USA: ΠΑΙΚΤΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΙ ΥΠΑΡΧΟΥΝ 2014 (1)

 
Το Hoopfellas επιστρέφει με μια από τις πιο δημοφιλείς ενότητες του παραδοσιακά, παραθέτοντας τη λίστα με τις προτάσεις του για όλα τα πορτοφόλια..

Επιστρέφουμε λοιπόν με την καθιερωμένη λίστα επιλογών που πολλοί από εσάς περιμένετε κάθε σεζόν πλέον. Παίκτες για όλα τα πορτοφόλια, μικρά και μεγαλύτερα. Αυτή εδώ η version είναι το πρώτο μέρος, μιας και -το πιο πιθανόν-θα ακολουθήσει και δεύτερη, η οποία θα περιέχει τα δύο οικονομικά άκρα δηλ. ακόμα πιο φθηνούς (που θα μπορούν να τους κοιτάξουν και οι πιο οικονομικά αδύνατες ομάδες) και πιο ακριβούς με προοπτική αυστηρά για Ευρωλίγκα (για την οποία όμως κρίνονται οικονομικοί).

Πάμε να δούμε λοιπόν μερικές ενδιαφέρουσες περιπτώσεις παικτών από την πρώτη λίστα..

Jarrius Jackson (29-1.88): Ο Τζάκσον έχει ριζώσει στην Ιταλία (5η συνεχή σεζόν) και τα δύο τελευταία του χρόνια στη Lega A (έπαιζε στη Βερόλι του Φροζινόνε την πρώτη τριετία) με την Κρεμόνα έχει κλέψει τις εντυπώσεις. Compo guard με εξαιρετικό body control. Βρίσκει ισορροπία να σουτάρει ή να τελειώσει κάτω από τις πιο αντίξοες συνθήκες. Δυνατό κορμί, επιδιώκει την επαφή που δείχνει ότι τον βοηθάει μάλιστα όταν αποφασίζει να περάσει προς τα μέσα. Περισσότερο off guard παρά δημιουργός. Πολύ αξιόπιστος από τη “γραμμή της φιλανθρωπίας”. Δεν είναι ιδιαίτερα αθλητικός ή σπουδαίος ballhandler όμως μπορεί να παίξει και να παράγει αρκετά σε μια ball screen επίθεση, με το υψηλό IQ του και το καλό του περιφερειακό σουτ. Συνεπής στην άμυνα, έχει καρδιά, για αυτό και τον ξεχώρισα από πολλούς παίκτες στο δικό του επίπεδο ποιότητας.

Στη Lega A: 16.9π. (53.6% 2π.-32.3% 3π.-86% 1π.) 2.5 ριμπ.-1.6 τελικές..

Khalif Wyatt (23-1.94): Το “κοπτήριο” του Τεμπλ έχει δώσει στην Ευρώπη πολλούς ικανούς σούτινγκ-γκαρντς όπως οι Λιν Γκρίρ, Ντέηβιντ Χόκινς και Ντιόντε Κρίστμας. Ο Wyatt είναι το νεότερο προϊόν του προγράμματος. Πολύ ικανός σουτέρ, παίκτης που παράγει κυρίως μακριά από το  καλάθι, βελτιώθηκε πολύ με τη μπάλα στα χέρια της δύο τελευταίες του σεζόν, όντας πιο δημιουργικός (αν και τα ποσοστά του έπεσαν). Δυνατός γκαρντ με μέγεθος που χρειάζεται όμως να βελτιώσει τη νοοτροπία του καθώς κάποιες στιγμές μοιάζει ράθυμος ή χάνει τη σκέψη του και μπαίνει στα νεύρα. Κοπιά εκτελεστή με όχι ιδιαίτερα αθλητικά προσόντα, βγήκε από το πρόγραμμα του Ντ. Μέρφι βελτιωμένος στο ποστ παιχνίδι. Στο μυαλό μου μπορεί να ξεκινήσει από μια όχι τοπ-επιπέδου λίγκα στην Ευρώπη και να ανέβει τα σκαλιά. Έχει ποιότητα. Τελείωσε τη senior season στο Τεμπλ με 20.5π-4.0 τελικές.

Φέτος στη D-League: 16.2π. (41.2% 3π.) 3.6 τελικές

Justin Harper (25-2.07): Δαντελένιος φόργουορντ.. Αυτό αποτελεί την ευχή και την κατάρα του μάλλον. Σπουδαίο κορμί για ψηλό αλλά με ένα μάλλον soft mentality το οποίο ευθύνεται για τις “βουτιές” που κάνει η απόδοση του κατά περιόδους μέσα στη σεζόν. Ιδανικός για να παίξει τον ρόλο του stretch-4, ειδικά δίπλα σε ένα κοντύτερο αλλά πιο macho “5” (το εγχειρίδιο του λέει “μην τον υπογράψετε ως τον δυνατό σας παίκτη ρακέτας..”). Οι μηχανισμοί του σουτ είναι υποδειγματικοί, όπως και η ευχέρεια του με τη μπάλα στο παρκέ. Έξυπνος παίκτης με γρήγορα πόδια. Στο 4ο ματς των play-offs φέτος απέναντι στην Eηλάτ είχε 33π.-12 ριμπ. και 4 τάπες. Στο 5ο  μόλις 5π.. Καλύτερος παίκτης από ότι δείχνουν τα στατιστικά του. Ακόμα παίρνει αρκετή βελτίωση το παιχνίδι του, βασικός λόγος που μπήκε σε αυτή τη λίστα…

Στη Χαποέλ Τελ Αβίβ φέτος: 10.4π. (57% 2π.-31.6% 3π.-75% 1π.) 5.1 ριμπ. 1.4 τελικές-1.0 κλέψ σε 23.0′..

Terry Smith (28-1.87): Ένας κομπλέ περιφερειακός παίκτης. Μπορεί να ανταποκριθεί σε οτιδήποτε του ζητηθεί από τον προπονητή του και στις δύο πλευρές του παρκέ. Είτε αυτό έχει να κάνει με δημιουργία, είτε με εκτέλεση ή το κομμάτι της άμυνας. Παίζει το ίδιο καλά και στις δύο θέσεις των γκαρντς. Καλό αθλητικό πακέτο, κορμί στεγνό αλλά φτιαγμένο από υλικό σκληρής υφής ώστε να απορροφά την επαφή και να κερδίζει μάχες απέναντι σε μεγαλύτερη ύψη. Καλή συμπεριφορά στο pick’n roll. Στηρίζεται στην έκρηξη για να πάει προς τα μέσα, καλός σουτέρ αλλά  streacky, ειδικά από το τρίποντο. Θέλει δουλειά στο κομμάτι των αποφάσεων. Αυτό του έχει στοιχίσει την είδοσο σε καλύτερες λίγκες. Φέτος μοιράστηκε μεταξύ Κροατίας και Ουκρανίας με εξίσου καλές εμφανίσεις.

Στην Jolly: 15.6π. ( 51.6% 2π.-29.5% 3π.-82.4% 1π.) 4.3 ριμπ.-4.6 τελικές-1.5 κλεψ.

Melvin Ejim (23-1.98): Στον Ejim βλέπω έναν Kyle Hines in progress.. Mε ύψος 1.98μ., wingspan 6’10” και μια σπουδαία ικανότητα να παίζει χαμηλά και να τελειώνει ότι μπάλα πιάνει γύρω από το καλάθι. Σούπερ ριμπάουντερ με έφεση στο επιθετικό. Ξέρει να παίρνει θέσεις και είναι physical. Στην Αμερική είχε την ταμπέλα του twinner (“3” ή κοντό “4”) αλλά για την Ευρώπη και το δικό μας μπάσκετ είναι 4/5 φούλ και μάλιστα με εξαιρετικές προδιαγραφές μιας και έχει και αξιόλογο εξωτερικό σουτ και μπορεί να βάλει τη μπάλα στο παρκέ ενώ παράλληλα δεν είναι κακός στο ποστ. Θα χρειαστεί να δυναμώσει ελαφρά τον κορμό του για να αμυνθεί στο ζωγραφιστό. Undrafted στο φετινό ντραφτ, παίκτης κομμένος και ραμμένος για Ευρώπη.

Στο Iowa State: 17.8π. (50.5% FG-34.6% 3P.-76.1 FT) 8.4 ριμπ. 1.8 ασ. 1.2 κλ.

Ryan Thompson (26-1.98): Τόσο ο Τόμπσον, όσο και οι άλλοι  Αμερικανοί που υπέγραψε η Μπάμπεργκ είχαν πρώτο ρόλο στις φετινές λίστες του Hoopfellas.  Τον βάζω περισσότερο για να τον κρατάμε υπόψιν.. Πήρε τη θέση του Ματ Λοτζέσκι στην Οστάνδη και ανταποκρίθηκε περίφημα. Μέγεθος, δύναμη, finishing ability στο transition και παιχνίδι μακριά από τη μπάλα. Αξιόπιστος σουτέρ τριών πόντων, πέρυσι μάλιστα σούταρε εκπληκτικά στο Βέλγιο. Ξέρει να πηγαίνει στο φάουλ (από όπου είναι πολύ αποτελεσματικός σουτάροντας προσωπικές) παίζοντας με τη δύναμη του “πάνω” στον αντίπαλο. Tου βάζεις πρόβλημα όταν του απαγορεύσεις να πλησιάσει το καλάθι ή του αποκλείσεις τις ευκαιρίες στο ανοιχτό γήπεδο. Φέτος θα του δοθεί η ευκαιρία σε τοπ-επίπεδο. Διατηρώ σημαντικές αμφιβολίες για το εάν μπορεί να γίνει περίπτωση Πιτ Μάικλ αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δε μπορεί να εξελιχτεί σε έναν πολύ καλό παίκτη.

Στη Βελγική λίγκα: 16.1π. (59.1% 2π.-41.4% 3π.-79.3% 1π.) 2.5 ριμπ.-2.2 τελικές, 1.4 κλεψ. σε 26.4′
Στο Eurocup: 12.9π. (56.85 2π.-47.4% 3π.-88.9% 1π.) 2.5 ριμπ.-2.3 τελικές, 0.6 κλεψ. σε 25.3′

 

Billy Baron (24-1.88): Αδελφός του -πρώην της λίστας αυτής- Τζίμι Μπάρον και υιός του κόουτς (και δικού του κόουτς μάλιστα)  Τζιμ Μπάρον. Πολλά μπασκετικά γονίδια όπως καταλαβαίνετε για τον κόμπο γκαρντ του Κανίσιους. Εξαιρετικός σκόρερ, “φονιάς” πίσω από το τρίποντο, με εξαιρετικό pull up jumper. Το αθλητικό του πακέτο δεν τον βοήθησε για κάτι παραπάνω και η Ευρώπη είναι μια καλή επιλογή (η καλύτερη) για αυτόν και το παιχνίδι του. Καλός πασέρ, πάει στα ριμπάουντς, ήταν μόνος του φέτος όλη η επίθεση του κολεγίου του, “γράφωντας” αρκετές clutch performances.

Στη MAAC φέτος 24.4π. (50.0% 2π. 41.8% 3π. 88.3% 1π.)  4.9 ριμπ. 5.5 τελικές

O.D. (Oderah) Anosike (23-2.03): Σας είχα γράψει για αυτόν στις αρχές της σεζόν στη shortlist για τους 5 παίκτες που πρέπει να προσέξετε φέτος (http://www.basketblog.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=130048:keep-an-eye-on&catid=243:2013-06-06-19-24-58&Itemid=254) Ο Ανοσίκε κυριάρχησε στη Lega A φέτος και κέρδισε έξτρα χρήματα στη Στρασμπούργκ. όπου έκλεισε τη σεζόν. Είναι αυτό που λέμε “ριμπάουντερ”. Οδήγησε δις το NCAA σε ριμπάουντς όταν αγωνιζόταν στο κολέγιο της Σιένα. Χωρίς να είναι σούπερ αθλητικός ή να έχει τα φοβερά πατήματα, όντας όμως μακρύς (wingspan πάνω από 7’3”) και με μια ιδιαίτερη αίσθηση του ριμπάουντ, κατάφερε να γράψει απίστευτα νούμερα στο Πέζαρο. Λειτουργεί άψογα ως finisher (τελειώνει ότι μπάλα φτάσει στα χέρια του γύρω από το καλάθι), απειλεί αποτελεσματικά με face up -drive (δεν έχει σουτ όμως από μέση/μακρινή απόσταση) και ποστ παιχνίδι (σε εξέλιξη..) που θυμίζει λίγο Ντάνστον. Έχει φοβερά χέρια που τον βοηθούν σημαντικά. Θέλει δουλειά στην άμυνα εδάφους. Με φοβίζει το γεγονός ότι αρκετές στιγμές δείχνει οκνός. Σαν να του λείπει ενέργεια, μαχητικότητα και ενας κουβάς νερό …στη μούρη. Έφτασε σε σημείο φέτος στο Στρασβούργο (όπου δεν προσαρμόστηκε ποτέ ουσιαστικά) να πεί στον προπονητή του να μην τον βάλει γιατί η ομάδα παίζει καλύτερα χωρίς αυτόν.. Και όμως, η πρώτη ύλη του είναι εξαιρετική για το σύγχρονο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Είναι μόνο 23 και τελείωσε την πρώτη του επαγγελματική σεζόν. Θα παίξει για τους Σέλτικς στο Σάμερ λιγκ αλλά το βλέπω δύσκολο να παίρνει πρόσκληση για το training camp..

Στη Lega A: 14.3π. (58% 2π.-55.7% 1π.) 13.1 ριμπ-1.2 κλεψ.

Corey Fisher (26-1.85): Καθαρά Euroleague-material, περίπτωση παίκτη που μπορούν να κοιτάξουν οι δύο αιώνιοι (είχε βγεί προς τα έξω μάλιστα ότι τον εξετάζει ο Ολυμπιακός πριν λίγο καιρό). Παιδί του Τζέη Ράιτ στο Βιλανόβα και streetball legend μετά τους 105 πόντους σε ένα summer league παιχνίδι στο θρυλικό Rucker Park (με 23/28 τρίποντα..). Την τριετία που βρίσκεται στην Ευρώπη (Αντάλια, Χουβεντούτ, Ενησέη) έχει πείσει και τον πιο δύσπιστο για τις ικανότητες του σε πολύ ανταγωνιστικές λίγκες. Είναι και ο ίδιος άλλωστε πολύ ανταγωνιστικός ως παίκτης και χαρακτήρας. Σπουδαίος γκαρντ με εξαιρετική shooting form. Δυνατό κορμί, επιδιώκει την επαφή πηγαίνοντας προς τα μέσα όπου από τη φύση έχει μάθει να νικάει στο τελείωμα μεγαλύτερα σώματα. Μπορεί να λειτουργήσει άνετα και ως off guard παίζοντας γύρω από τα σκρινς. Βγάζει το καλύτερο του όταν η μπάλα βαραίνει.. Έχει την ιδιοσυγκρασία του γκαρντ από το Μπρονξ και αυτό αποτέλεσε το μεγαλύτερο εμπόδιο του στην Ευρώπη μιας και μπορεί κατά στιγμές να θολώσει μέσα στο παιχνίδι και να βλέπει αντιπάλους παντού (ακόμα και στους συμπαίκτες του..) Χρειάζεται να δουλέψει ως δημιουργός στο μισό γήπεδο (δεν είναι καθόλου κακός, το αντίθετο, απλά δεν είναι στο υψηλότερο επίπεδο σε αυτό το κομμάτι) και στον τομέα της συγκέντρωσης και στις δύο πλευρές του γηπέδου. Μου αρέσει..

Στη VTB: 16.8π. (45.7% 2π.-43.8% 3π.-81.9% 1π.) 2.9 ριμπ.-3.4 τελικές-1.4 κλεψ.

Jerry Johnson (32-1.81): Ποιοτικός και έμπειρος πόιντ γκαρντ, χρόνια στο κουρμπέτι. Ο Ραζνάτοβιτς έχει βρεί τη “φωλιά” της Αστάνα  και τον έχει τοποθετήσει στη VTB την τελευταία τριετία. Πόιντ που ξέρει να παίζει το άθλημα όπως αυτό παίζεται στα μέρη μας γιατί “φιλτράρει” τις αποφάσεις του. Γρήγορος και αρκετά διεισδυτικός, δημιουργεί πολύ εύκολα το ρήγμα. Καλός σουτέρ τριών πόντων, παίζει πάντα με συγκέντρωση στην άμυνα. Είναι καλοπροπονημένος, γεγονός που μεταφράζεται ότι στα 32 του έχει ακόμα καλό μπάσκετ  μέσα του. Ακούω ότι κλαμπ με στόχους στην Ευρωλίγκα τον κοιτάζει για μπακ-απ πόιντ.. Yπάρχει το ρίσκο του κορεσμού σε αυτή την ηλικία (μετά τα καλά χρήματα της Αστάνα) αλλά ο επαγγελματισμός και η συνέπεια του παίκτη σε όλη του την καριέρα είναι στοιχεία που ενθαρρύνουν την επιλογή.

Στη VTB: 14.4π. (44.9% 2π.-38.5% 3π.-84.3% 1π) 2.9 ριμπ.- 7.0 τελικές-1.0 κλεψ.

Lamar Patterson (23-1.96): Ο “πάνθηρας” του Πίτσμπουργκ  και Νο48 του φετινού ντραφτ.. Παίκτης φτιαγμένος για την Ευρώπη δεδομένου ότι το αθλητικό του πακέτο δε τον βοηθά να σταθεί ως SG στο ΝΒΑ. Έχει όλα τα στοιχεία που απαιτεί το δικό μας μπάσκετ, στη θέση “3”. Πολύ δυνατός και μακρύς (6’11” άνοιγμα χεριών), καλός πασέρ/δημιουργός με εξαιρετικό court-vision, αξιόπιστος σουτέρ και αμυντικός, υψηλό μπασκετικό IQ και.. work-horse. Έχει αυτό το team player-mentality και δε θα φοβηθεί να βγεί μπροστά εάν χρειαστεί. Παίκτης μισού γηπέδου.. To Μιλγουόκι (που τον επέλεξε) τον έστειλε στους Χοκς. “Παρεάκι” με τον Μπράμος στο Σάμερ-λίγκ..

Στο Πίτσμπουργκ υπό τον Τζέημι Ντίξον: 17.1π.(48.4% 2π.-38.8% 3π.-75.4% βολές) 4.9 ριμπ.-4.3 τελικές-1.4 κλεψ.

Marqus Blakely (26-1.96): Είναι καιρός να κοιτάξει στην Ευρώπη για κάτι πιό μόνιμο μιας και η τάση του αθλήματος τον ευνοεί. Inside player, 4/5 για το δικό μας μπάσκετ. Δυνατό παιδί. Άνοιγμα χεριών 7’1” και φοβερές ικανότητες στο αμυντικό κομμάτι, είτε μαρκάρει περιφερειακά είτε χαμηλά στο ποστ όπου έχει εξαιρετικό τάιμινγκ στο μπλοκ. Πολύ καλός ριμπάουντερ. Άγουρος επιθετικά, δυσκολεύεται να διαβάσει και να προσαρμοστεί απέναντι σε μια καλά οργανωμένη άμυνα. Κακός σουτέρ και αρχίζει να έχει επίγνωση αυτού. Πολύ καλά τρεξίματα στο transition. Καλή επιλογή για μια μεσαία ομάδα σε ανταγωνιστική ευρωπαϊκή λίγκα με γνώμονα τα potential του στο ευρωπαϊκό μπάσκετ με τον τρόπο που παίζεται αυτό σήμερα.

Στη San Mig Coffee και τις Φιλιππίνες: 19.1π. (52.1% 2π.-56.3% 1π.)15.6 ριμπ.-3.6 τελικές-1.9 κλεψ.-2.6 τάπες

Patrick Young (22-2.07): Ο βράχος των Gators, ηγέτης της αμυντικής γραμμής του Μπίλι Ντόνοβαν. Ο Γιάνγκ είναι πραγματική ντουλάπα. “Κλειδώνει” αντιπάλους στα σκρινς του, κάνει το ποστάρισμα απέναντι του mission impossimple ενώ overall είναι ένας πραγματικά καλός αμυντικός παίκτης. Πολύ καλός στην “άμυνα θέσης”, εξαιρετικός help-defender και -εδώ είναι το ενδιαφέρον- με πολύ καλή συμπεριφορά στην pick&roll άμυνα, ακόμα και εάν πρέπει να αλλάξει και να μείνει μπροστά από τον αντίπαλο περιφερειακό. Τον βοηθούν τα γρήγορα άκρα και αντανακλαστικά του. Blue collar παίκτης. Αδύναμος επιθετικά όπου μοιάζει να στερείται πλήρως πλαστικότητας. Το παιχνίδι του στο ποστ δεν είναι κακό και παίρνει βελτίωση αρκεί να μάθει να γυρίζει στο μέρος που θέλει και μπορεί να εκτελέσει για να αυξήσει τις πιθανότητες επιτυχίες. Δεν υπάρχει σουτ, ούτε παιχνίδι με τη μπάλα στο παρκέ, κομμάτια όμως που προσπαθεί τη τελευταία διετία να δουλέψει (όχι με ιδιαίτερη επιτυχία για την ώρα). Μέτριος ριμπάουντερ, θα περίμενε κανείς πολλά περισσότερα από μια τέτοια φυσική παρουσία. Δεν είναι ούτε Λάσμε ούτε Ντόρσεη (επειδή σας είδα πριν μερικές ημέρες να τον σχολιάζετε εδώ μέσα) τη προκειμένη στιγμή, ξεχάστε το αυτό. Είναι όμως πνευματικά δυνατός και εύστροφος αρκετά ώστε να παίζει πάνω στις δυνατότητες του και να αποτελέσει μια καλή μπακ-απ 5 επιλογή (σε πρώτη φάση τουλάχιστον) για μια ποιοτική ομάδα στις ευρωπαϊκές διοργανώσεις.

Υ.Γ: Πολύ καλή δουλειά από την Brose Baskets για μια ακόμα χρονιά. Wanamaker, Thompson, Duncan, Mbakwe και φυσικά Theis. Πάρα πολύ καλές κινήσεις που δείχνουν τεχνογνωσία. Είναι στο χέρι του προπονητή πλέον.. Γιατί και πέρυσι ήταν καλό το recruiting όμως η άμυνα ήταν τόσο κακή που διέλυσε όλο το οικοδόμημα.