ΜΗ ΑΝΑΣΤΡΕΨΙΜΗ…?
Η νέα οικονομική version της Μακάμπι δεν έχει ικανοποιήσει τους οπαδούς, ούτε καν την ίδια της τη διοίκηση. Ο Ντέηβιντ Μπλατ προσπαθεί στο πιο κρίσιμο σημείο της σεζόν να αναστρέψει την κατάσταση και να βγάλει τον «λαό» στο φώς.. Μπορεί..? Το Hoopfellas ρίχνει μια πιο inside ματιά στην ομάδα του Τελ Αβίβ..
Και πώς να μην ασχοληθούμε από τη στιγμή που είναι γνωστό πως στο Τελ Αβίβ επικρατεί «παράνοια» για τη Μακάμπι. Οι οπαδοί της γνωρίζουν μπάσκετ. Παρακολουθούν, αναλύουν, προβληματίζονται ακόμα και σε ματς του Ισραηλινού πρωταθλήματος όπου η ομάδα τους υπερέχει ξεκάθαρα.
Το καμπανάκι έχει χτυπήσει νωρίς στη σεζόν. Η Μακάμπι έχασε εντός με τη Μάλαγα –βρισκόμενη στον θεωρητικά πιο βατό όμιλο της πρώτης φάσης- ενώ στα τριά ματς με τη Μοντεπάσκι, οι Ιταλοί είχαν φανερά το πάνω χέρι σχεδόν από τα πρώτα λεπτά στο παρκέ. Τραυματισμοί, ανασχεδιασμός στα πλάνα, τα θέματα με Οχαγιόν (μεταγραφή) και Πνίνι (τιμωρία), η κακή παρουσία της μεγαλύτερης καλοκαιρινής προσθήκης (Κάνερ-Μέντλεη), η ήττα από την Κάχα στην ΝΟΚΙΑ Αρίνα (χαρακτηρίστηκε από τον τύπο ως ταφόπλακα μάλιστα..). Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά έρχεται και ο –εκ των ιδιοκτητών του κλαμπ- Ντέηβιντ Φέντερμαν να δηλώνει ότι «πιθανόν φέτος να μην έχουμε τόσο καλή ομάδα ώστε να βγούμε από το ΤΟΠ-16..». Βαριά κουβέντα για μια ομάδα της οποίας οι οπαδοί είναι οι μόνοι στην Ευρώπη που αγοράζουν εισιτήρια -σε ποσότητες- νωρίς για το φάιναλ-φορ της κάθε σεζόν..
Ο Ντέηβιντ Μπλατ έσπευσε άμεσα να διαχωρίσει τη θέση του από τον Φέντερμαν λέγοντας πως «ναι μεν δεν έχουμε το καλύτερο ρόστερ στη διοργάνωση, αλλά κάθε βράδυ θα είμαστε εκεί και θα παλεύουμε» συμπληρώνοντας ότι η Μακάμπι έχει κάθε χρόνο στόχο μόνο την ελίτ. Μη νομίζεται ότι ο διάσημος απόφοιτος του Πρίνσετον και ένας –αδιαπραγμάτευτα- εκ των κορυφαίων προπονητών στην Ευρώπη τα τελευταία χρόνια δε δέχεται κριτική και μάλιστα πολύ σκληρή. Η πλειοψηφία των οπαδών του κλαμπ τα έχει με τη διοίκηση καθώς «εισπράττουν αλλά δε κάνουν επενδύσεις» ενώ δεν είναι λίγοι αυτοί που χρεώνουν κακό σχεδιασμό και “κολλημένο μυαλό” στον Αμερικανό κόουτς..
Η Μακάμπι προχώρησε φέτος σε μια γενναία μείωση του μπάτζετ, εντάσσοντας το κλαμπ στην εποχή των νέων δεδομένων που κυριαρχούν στην Ευρωπαϊκή και παγκόσμια αγορά. Κανένας παίκτης δεν αμείβεται με περισσότερα από 750χιλ. δολάρια (η Μακάμπι πληρώνει σε δολάρια..), το ρόστερ είναι λιγότερο βαθύ και ποιοτικό από άλλες χρονιές. Ο Μπλάτ στην τελευταία θητεία του στον σύλλογο έχει ανοίξει την αγορά των πρώην “Γιούγκο” και της Αδριατικής, από την οποία οι Ισραηλινοί δεν πολυψώνιζαν παραδοσιακά δεδομένου το ότι η βάση του σκάουτινγκ τους βρισκόταν στην Αμερική, από την οποία διάλεγαν και τους πιο πολλούς αθλητές (παίζει ρόλο και η κοινωνία τους σε αυτό).
Σε πολλά παιχνίδια φέτος η Μακάμπι μοιάζει λίγο «ξύλινη» στο επιθετικό κομμάτι και ο Ντέηβιντ Μπλατ σπάει το κεφάλι του να βρεί τρόπους που θα ξεκλειδώσουν την ομάδα. Το επίπεδο των αντιπάλων στην 1η φάση δεν βοηθούσε ιδιαίτερα για συμπεράσματα αλλά τώρα στον καθρέφτη του ΤΟΠ-16 βγαίνουν τα προβλήματα. Στα δικά μου μάτια –και όσο κυλά η σεζόν- η Μακάμπι έχει κάνει λαθάκια στο σχεδιασμό του ρόστερ. Σίγουρα.. Ο Μπλάτ έχει δημιουργήσει μια ομάδα η οποία έχει δημιουργία, έχει αναπτύξει –σε πολύ καλό επίπεδο για ουσιαστικά νέο ρόστερ- συνεργασίες, κάνει λίγα λάθη αλλά υστερεί στο περιφερειακό σουτ ειδικά από τη στιγμή που δεν είναι τόσο ισχυρή στο τρανζίσιον όσο παλαιότερα.
Η τελευταία της κίνηση, ο Ντάρκο Πλάνινιτς, (ο Μιζράχι ήταν ξεκάθαρος μετά το τέλος της πρώτης φάσης λέγοντας ότι «ψάχνουμε ένα δυνατό, μεγάλο κορμί που θα μας δώσει παιχνίδι με πλάτη στο καλάθι») ήρθε από τη Σιρόκι χωρίς εμπειρία σε υψηλό επίπεδο, εντασσόμενος άμεσα στο πρόγραμμα βελτίωσης των νέων παικτών με το οποίο λειτουργεί το κλαμπ. Όπως επίσης και ο Σύλβεν Λαντεσμπεργκ για τον οποίο υπάρχει λαϊκή απαίτηση τον τελευταίο μήνα να παίξει περισσότερο. Κάνοντας μια μίνι αναδρομή θα δούμε ότι ο Μπλατ χειρίζεται με το δικό του τρόπο τέτοιους παίκτες. Τους τοποθετεί σε ένα χρονοδιάγραμμα ώστε να ανεβάσουν σταδιακά και όταν θα είναι πραγματικά έτοιμοι τον χρόνο συμμετοχής τους. Κοιτάξτε τον Ρίτσαρντ Χέντριξ από την πρώτη στη δεύτερη χρονιά του.. Τον Σόουν Τζέημς, ο οποίος είναι η κολώνα (με Κ κεφαλαίο) της ομάδας φέτος έχοντας 11.3π.-6.1 ριμπ. με 73% 2π. και 1.5 μπλοκ ανα παιχνίδι. Ο Πλάνινιτς αντιμετωπίζεται σαν επένδυση αλλά το κακό προηγούμενο με τον Μάτσβαν και το γεγονός ότι στο Τελ Αβίβ ο κόσμος περίμενε έναν πιο έτοιμο παίκτη, έχει προκαλέσει γκρίνια. Η σύνθεση της φρόντκορτ όντως δε βοηθά. Ο Μπλατ κατηγορείται για το ότι η Μακάμπι δεν ακολουθεί τις επιταγές του σύγχρονου μπάσκετ, μην έχοντας περιφερειακό σουτ στο «4», δεδομένου του ότι ο Μέντλεη(που θα έλυνε θεωρητικά αρκετά προβλήματα εδώ) είναι ουσιαστικά εκτός ροτέησιον. Το πράγμα μπέρδεψε περισσότερο όταν οι Ισραηλινοί έφεραν τον Μάλκομ Τόμας, γρήγορο sky-jumping ψηλό, «5» για τα ευρωπαϊκά δεδομένα όμως χωρίς εξωτερικό σουτ. Ο Μπλάτ έτσι έχει παιχνίδι και άμυνα πάνω από τη στεφάνη, γρήγορα πόδια στο «5» αλλά τα σχήματα του στερούνται λειτουργικότητας με συνέπεια κάπου να κολλάει η επίθεση του. Το πρόβλημα διογκώνεται από τη στιγμή που η Μακάμπι έχει αναγάγει σε κύριο περιφερειακό σουτέρ τον streacky Ντέηβιντ Λόγκαν.. Σωστά ο κόουτς καθιέρωσε τους Οχαγιόν-Χικμαν ως βασικό μπακόρτ, δίδυμο που του δίνει δημιουργία και δυνατότητα για πιο πιεστική περιφερειακή άμυνα βγάζοντας τον πρώην άσσο του Παναθηναϊκού ως κόμπο από τον πάγκο, αλλά η δομή του υπόλοιπου ρόστερ δεν τον βοηθά να ανοίξει τις άμυνες στη κακή βραδιά του Αμερικανοπολωνού.
Στο κομβικό ματς με τη Φενέρ ο Μπλατ ανακάτεψε τη τράπουλα και έκανε ότι θα έκανε ο κάθε έξυπνος προπονητής όταν η ομάδα του βρίσκεται σε αγωνιστική κρίση, σε αυτό το σημείο της σεζόν. Πήγε βαθιά στον πάγκο του, βγάζοντας μπροστά τους ρολίστες. Έδωσε σημαντικά λεπτά στον σκληροτράχηλο Μόραν Ροθ (αποκτήθηκε ως αντι-Οχαγιόν από τη Χολόν) και πόνταρε στον Λάντεσμπεργκ (του οποίου ο χρόνος σταδιακά ανεβαίνει πλέον, έχει και ισραηλινό διαβατήριο, γι’αυτό και η διοίκηση τον θεωρεί σημαντική επένδυση) στο «3», τοποθετώντας τον Ντέβιν Σμιθ στο «4». Η Μακάμπι σκόραρε 38(!) πόντους στην τελευταία περίοδο συντρίβοντας τους Τούρκους και παίρνοντας βαθιά ανάσα. Ο Σμιθ πλέον αποτελεί βαρόμετρο για την απόδοση του συνόλου. Το άσχημο για τον Μπλατ είναι ότι σουτάρει σαν ασανσερ.. Στην Ευρωλίγκα μετρά ποσοστό περίπου 32% από το τρίποντο σε αντίθεση με το Ισραήλ όπου ακούμπα το 60% (αυτό θέλει γιατρό..) σε 50+ προσπάθειες σε κάθε διοργάνωση. Και οι Μακαβαίοι ακόμα κλαίνε έχοντας φωτογραφίες του Ντέηβιντ Μπλού στα χέρια..
Το θέμα είναι ότι η απόδοση του Σμιθ θα είναι το κλειδί της όλης επιθετικής λειτουργίας από εδώ και πέρα καθώς θα αναλάβει τον ρόλο του stretch-4 στα δύσκολα ματς του ΤΟΠ-16, ανοίγοντας δρόμο και για τον Λάντεσμπεργκ. Ο 22χρονος Αμερικανο-ισραηλινός –πρώην της Χάιφα- θέλει δουλειά με τη μπάλα στα χέρια και στο αμυντικό κομμάτι, αλλά είναι καλός slasher και έχει αίσθηση του σκορ. Βέβαια η Μακάμπι έχασε τον έτερο Αμερικανό με διαβατήριο το καλοκαίρι, Άλεξ Τάιους, ο οποίος βαρέθηκε να περιμένει και υπέγραψε με λίγα χρήματα στην Καντού. Η υπόθεση Μενσα-Μπονσού τελικά κόστισε πολύ στην «ομάδα του λαού»..
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ
Εν κατακλείδι, ο Μπλατ είναι έξυπνος προπονητής. Έξυπνος και πολύ ικανός. Χρησιμοποίησε τα προβλήματα για να συσπειρώσει το μέγεθος που λέγεται Μακάμπι, γνωρίζοντας ότι με μια πρόκριση στην ποστ σίζον θα είναι και πάλι “από πάνω”. Γνωρίζει επίσης ότι πρέπει να ρεφάρει με κάθε τρόπο την ήττα από την Κάχα στη ΝΟΚΙΑ Αρίνα. Το ματς με την Κίμκι είναι κομβικό. Υπό κανονικές συνθήκες η πιο έτοιμη Κίμκι θα πρόβαλλε ως ατράνταχτο φαβορί για την αναμέτρηση, όμως τα οικονομικά προβλήματα των Ρώσων και το κλίμα στην ομάδα τους, δημιουργούν μια πολύ καλή ευκαιρία για την Μακάμπι. Ο Μπλατ είναι γάτος και θα το παλέψει μέχρι τέλους.. Ο ίδιος θέλει το καλοκαίρι να βρίσκεται καβάλα στο άλογο. Αν και μη απορήσετε στην περίπτωση που φύγει από το αγαπημένο του Τελ Αβιβ. Το ενδεχόμενο ο αντικαταστάτης του να είναι Έλληνας το έχετε σκεφτεί..?
