ΠΑΡΕΛΑΣΗ..
Ο Ολυμπιακός έκανε παρέλαση στη Βιτόρια δένοντας την πρόκριση και δείχνοντας συνέχεια στη πρόοδο και την βελτιωμένη εικόνα του τελευταίου καιρού. Εκπληκτικός και πάλι ο Κάιλ Χάινς, θετικότατος ο Τζος Πάουελ. Τραγική η Κάχα. Ο Ιβάνοβιτς πρέπει να προβληματιστεί σοβαρά..
Δεύτερη μεγάλη επιτυχία του ελληνικού μπάσκετ απέναντι στους Ισπανούς σε διάστημα δύο ημερών λοιπόν.. Ο Ολυμπιακός, παρότι έπαιζε απέναντι σε μια ομάδα η οποία θεωρητικά καιγόταν για το αποτέλεσμα, πέρασε πολύ εύκολα από την Μπουέσα Αρίνα. Το παιχνίδι δεν είναι για πολλές κουβέντες..
–Ο Ολυμπιακός είναι μια ομάδα που μπορεί να τρέξει δίπλα στην Κάχα Λαμποράλ και αυτό μάτσαρε το μεγάλο όπλο των Βάσκων, αυτό πάνω στο οποίο δουλεύουν και την καινούργια τους ομάδα. Η διαφορά του Ολυμπιακού είναι ότι μπορεί να ανοίξει το γήπεδο πολύ πιο οργανωμένα και στοχευόμενα από την ομάδα του Ιβάνοβιτς. Οι ερυθρόλευκοι ήταν έτοιμοι να αποκρούσουν τις κατά μέτωπο επιθέσεις του αντιπάλου, έπαιξαν καλή άμυνα στο τρανζίσιον (βγάζοντας και ωραίες φάσεις..) και γρήγορα τους αποσυντόνισαν με το να τους αποκόψουν τα εύκολα καλάθια.
–Οι ερυθρόλευκοι έχουν στη διάθεση τους δύο παίκτες που έχουν μάθει να παίζουν συνεχώς σε μεγάλη ένταση (τοπ για τα ευρωπαϊκά δεδομένα) και στις δύο πλευρές του παρκέ. Τον Παπανικολάου και τον Χάινς. Ο Αμερικανός έκανε γιο γιο τη φροντκορτ του Ιβάνοβιτς (ελλείψει Νεμάνια Μπιέλιτσα) και πιστοποίησε την καταπληκτική κατάσταση στην οποία βρίσκεται, όντας ο καλύτερος παίκτης των ερυθρολεύκων μέχρι τώρα. Είναι τέτοια η δύναμη, η ταχύτητα, το χαμηλό κέντρο βάρους και η ικανότητα του Χάινς να διατηρεί τον έλεγχο του κορμιού του που οι πιο δύσκολες φάσεις –σε μικρό χώρο- φαίνονται γελοία εύκολες.. (σε αντίθεση με τον Λαμπέ ο οποίος δε μπορεί να κοντρολάρει το σώμα του και υποπίπτει σε λάθη). Από την άλλη ο Παπ έδωσε μεγάλη ενέργεια στο αμυντικό κομμάτι με πολλά τρεξίματα, έγραψε 13 πόντους με 6/9σ. και 9 ριμπάουντς. Αυτοί οι δύο παίκτες συν τον –πολύ σημαντικό- Βαγγέλη Μάντζαρη (βγαίνει γρήγορα στη μπάλα και μπορεί να πάρει οποιοδήποτε κόψιμο αμυνόμενος μέχρι το βάθος της ρακέτας) αποτελούν τη ραχοκοκαλιά, του defensive stoppers στο ερυθρόλευκο αμυντικό τρανζίσιον.
–Εξαιρετικός ο βαθμός ετοιμότητας του Τζος Πάουελ. Λειτούργησε ως finisher κυρίως, δίνοντας πολλά σκρίν και εκμεταλλευόμενος την ταχύτητα του για τη θέση «5». Ο Μπαρτζώκας τον ταίριαξε και με τον Πρίντεζη (κυρίως) και με τον Άντιτς. Τα έτοιμα χέρια του Πάουελ και η ικανότητα του να εκμεταλλευτεί την έκρηξη που διαθέτει μπορεί να δώσει άλλη διάσταση στην επίθεση των ερυθρολεύκων. Στο αμυντικό κομμάτι χωρίς να είναι κακός, θα πω ότι πρέπει να συνειδητοποιήσει πρώτα κάποια πράγματα.. Ξεχνιέται σε μερικά σημεία, γεγονός φυσιολογικό μιας και είναι λίγο καιρό στην ομάδα αλλά από την άλλη δε μπορώ να πώ αισιόδοξα ότι θα δείξει μεγάλη βελτίωση εδώ.
-Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα (πήγε καλά, ήταν πολύ διαβασμένος, τον βοήθησε και η ροή του ματς καθώς δεν χρειάστηκε να αναπροσαρμόσει πλάνα) κυριάρχησε στο ζωγραφιστό (43-27) με τη φροντκορτ των Βάσκων (εκτός Νοτσιόνι) να δείχνει πολύ soft. Στα συν του χθεσινού Ολυμπιακού οι 21 ασσίστς. Για ένα ακόμη ματς, μετά το Μιλάνο, το επιθετικό κομμάτι λειτούργησε σωστά, με καλή κυκλοφορία και σωστές συνεργασίες.
Κύριος δημιουργός ο Βασίλης Σπανούλης, ο οποίος εκτός από 8 τελικές είχε μόνο 2 λάθη, σημαντικό για τον αρχηγό του Ολυμπιακού ο οποίος πρέπει να δουλέψει αυτόν τον δείκτη, όμως πλέον τον βοηθά περισσότερο και η λειτουργία της ομάδας. Η ελληνική ομάδα έκανε σμπαράλια την Κάχα χτυπώντας την μέσα στη ρακέτα –με όλους τους παίκτες- μιας ομάδας η οποία έδειχνε να υστερεί πολύ στην ομαδική άμυνα, με μηδενικές βοήθειες και περιστροφές (δε μπορώ να πω «αργές» περιστροφές γιατί απλά δε προλάβαιναν να μπούν καν στη διαδικασία του να κάνουν περιστροφές..). Αυτό που χρίζει βελτίωσης και για τους ερυθρόλευκους πάντως είναι η άμυνα στο ζωγραφιστό αλλά και στο πικ εν ρολ (και στις δύο περιπτώσεις το πρόβλημα διογκώνεται όταν λείπει ο Χάινς από το παρκέ). Στοιχεία που έδινε σε υπερθετικό βαθμό η παρουσία του Ντόρσεη βέβαια..
–Για την Κάχα θα πω ότι είναι κρίμα να αποδίδει έτσι μια ομάδα που μας έχει παρουσιάσει υπερθέαμα στο παρκέ κατά καιρούς (πολλές φορές με τον Ιβάνοβιτς στον πάγκο). Χθές σε πολλά διαστήματα μου θύμισε το δεύτερο ημίχρονο με την Εφές.. Καμία κατεύθυνση, ευάλωτη συναισθηματικά, αδυναμία εκτέλεσης κάθε πλάνου, ΜΗΔΕΝΙΚΕΣ συνεργασίες (από έναν κόουτς που έχει «διδάξει» στο συγκεκριμένο κομμάτι). Το “ευρωπαϊκό μωσαϊκό” του Ιβάνοβιτς υστερεί απελπιστικά στο αμυντικό κομμάτι (ειδικά στο τρανζίσιον) έχει τεράστια μεταπτώσεις στην απόδοσή του μέσα στο παιχνίδι, με μοναδικό που προσπαθεί να παίξει με καθαρό μυαλό τον Όλεσον. Ο Ιβάνοβιτς άλλαζε το μπακόρτ του συνέχεια (είχε ταιριάξει το γαλλικό δίδυμο Ερτέλ-Κοζέρ και τους πιο έμπειρους και σκληροτράχηλους Καμπέθας-Όλεσον) για να βρεί χημεία αλλά δυστυχώς γι’αυτόν το μυαλό της φετινής Κάχα πειράζεται εύκολα και τότε ξεκινά ο κατήφορος. Και όμως η ομάδα που είδατε εχθές, κάνει παπάδες στην ACB (2η με 5-2, έχοντας βγάλει όλα τα ντέρμπι).. Με τέτοιες εμφανίσεις στην Ευρωλίγκα δεν έχει τύχη. Την κρατά ζωντανή βέβαια η κατάσταση στον όμιλο. Οι Βάσκοι κοντράρονται με το Μιλάνο εδώ και καιρό για το ποιος είναι ο μεγαλύτερος underachiever στη διοργάνωση. Γερή κόντρα.. Όπως και για την 4η θέση του ομίλου, μαζί και με την Τσεντεβίτα (τους έχει στη Βασκονία και τους δύο..). Από τους τρείς τους, οι Κροάτες παίζουν μακράν το πιο οργανωμένο και αποτελεσματικό μπάσκετ αυτή τη στιγμή..
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ
