BE AFRAID OF CANTU!

 Η θρυλική Καντού μετά από χρόνια λοιπόν επανήρθε δυναμικά στο προσκήνιο και απειλεί να δαγκώσει όποιον δεν της δώσει τον απαιτούμενο σεβασμό.Μιλάμε για ένα από τα πιό μπασκετικά(καθαρά) κλαμπ της Ηπείρου μας,με  16 τίτλους,εκ των οποίων 2 συνεχόμενων κύπελλα πρωταθλητριών (1982 και ’83) στις glorry days του Αντονέλο Ρίβα.Καντού σημαίνει μπάσκετ.Τίποτα άλλο.


.Άλλωστε πρόκειται για μια μικρή πόλη της Λομβαρδίας,με 30.000 περίπου κατοίκους(μαραγκούς κατά το δοκούν..).Η Παλακανέστρο αποτελεί το καμάρι τους,το μέσο με το οποίο έγινε γνωστός ο τόπος σε όλη την Ευρώπη.

Ο ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ

 Είναι γνωστό σε όσους διαβάζουν το blog ότι δε μας ελκύουν τα μεγάλα μπάτζετ και οι γκλαμουριές,αλλά οι ομάδες που με λίγα χρήματα,σωστό προγραμματισμό και πολύ δουλειά παράγουν μπάσκετ.Η Καντού είναι ένα από τα πιό αντιπροσωπευτικά παραδείγματα στο χώρο.Η προσπάθεια επιστροφής στα ψηλά ξεκίνησε προ διετίας με τη πρόσληψη του Αντρέα Τριντσιέρι,δύο σερί σεζόν πλέον ”κόουτ της χρονιάς” στην Ιταλική λίγκα  και κεντρικό πρόσωπο του κλάμπ.Ο τύπος είναι πραγματικά από άλλο ανέκδοτο,δεν έχει ανταλλακτικό..

 Κατ’αρχήν έχει όλα τα χαρακτηριστικά της σχολής Πιανιτζιάνι.Είναι νέος,ταλαντούχος και άσχημος.Πριν τους περσινούς τελικούς με τη Μοντεπάσκι φανάτισε (με την καλή έννοια)τους παίκτες του θυμόμενος τις μάχες των Μακεδόνων απέναντι στους Πέρσες και την αυταπάρνηση των Βιετγκόνγκ.Το performance της Καντού της Καντού στα 5 μάτς απέναντι στο ”θηρίο” και η αντρίκεια ήττα της με το κεφάλι ψηλά ανέβασε και άλλο το status του 43χρονου Ιταλού τεχνικού.Στη πρώτη του σεζόν(2009)κατάφερε να φέρει την ομάδα στην τετράδα μετά από 6 χρόνια και στα ημιτελικά της σεζόν όπου αποκλείστηκε από τη Σιένα.Με τον Τριντσιέρι η Καντού δείχνει να έχει συνέχεια,να αναπτύσσεται και να βελτιώνεται συνεχώς παίζοντας με συγκεκριμένο στυλ,πολύ γνωστό σε εμάς,με αρχές από τις οποίες δε παρεκκλίνει.

BLUE COLLAR TEAM..

 Η ομάδα της Λομβαρδίας είναι χτισμένη με συγκεκριμένη φιλοσοφία την οποία ακολουθεί πιστά τη τελευταία διετία,στελεχώνοντας το ρόστερ της με blue collars παίκτες.Εργάτες,σκληροτράχηλους και πειθαρχημένους.Είναι ίσως η ομάδα που αναλογικά με το ταλέντο της παράγει το καλύτερο αποτέλεσμα στο γήπεδο σε όλη την Ευρώπη.Ρόστερ στελεχωμένο με 9-10, ισάξιων δυνατοτήτων ,αθλητές με πολύ οικονομικά συμβόλαια.Ξεχωρίζει ο Maarten Leunen ,26χρονος πάουερ φοργουορντ τον οποίο η Σιένα έχει διαλέξει ως αντικαταστάτη του Στόουνρουκ.Μεγάλο κομπλιμέντο..Η ιστορία συνεχίζεται.Η Μοντεπάσκι έχει αποκτήσει από την Καντού τρείς απο τους πιό βασικούς πυλώνες της αυτοκρατορίας της.Στόουνρουκ,Καουκένας,Μπούτσι Θόρντον..Ο Leunen είναι η συνέχεια.Το στυλ του μοιάζει με του ”Στόουν” αρκετά.Η δύναμη,η πάσα και η δημιουργία από τη κορυφή της ρακέτας,το καλό σουτ από το τρίποντο.Σημαία της ομάδας είναι ο Ιταλοουρουγουανός μπομπέρ Νίκολας Μαζαρίνο που είναι από το ’05 στο Καντού αφήνοντας το αργεντίνικο στέκι της Καλαβρίας.

 Φέτος ο Τριντσιέρι τον ταίριαξε με τον Αντρέα Τσιντσιαρίνι,έναν παίκτη καθαρά παραγωγης του Ιταλικού πρωταθλήματος,ο οποίος ανεβοκατέβαινε  στη 1η και τη 2η κατηγορία και με τη προσήλωσή του τα δύο τελευταία χρόνια έφτασε μέχρι την Εθνική ομάδα.Η μεγάλη μεταγραφή του συλλόγου ήρθε με τον επανατρισμό του Τζιανλούκα Μπαζίλε,κίνηση που έχει προσδώσει προσωπικότητα στο παιχνίδι της ομάδας.Ο Τριντσιέρι τον βγάζει από τον πάγκο χρησιμοποιώντας τον και στις 2 θέσεις των γκαρντ(κυρίως στο ”2”).Οι μετρημένες και καλά φιλτραρισμένες επιλογές του άλλωτε τρελο-Μπαζίλε θα αποτελέσουν ένα από τα πιό ισχυρά όπλα της Καντού στα κλειστά ματς της φετινής σεζόν,ειδικά στα πιό απαιτητικά της Ευρωλίγκας.

 Στη frontcourt της ομάδας στην οποία κάποτε μη ξεχνάμε έπαιζε και ο Σχορτσιανίτης,το 2003 στον τελευταίο τίτλο του συλλόγου(supercup Ιταλίας) μαζί με τον Leunen ,o Αυστριακός Μπέντζαμιν Ορντερ και ο Σέρβος Μαρκο Σκέκιτς,παιδιά που είχαν την εμπειρία της ιταλικής λίγκας και κυρίως μπορούν να παίξουν και τις δύο θέσεις των ψηλών το ίδιο εύκολα,και μετατοπίζονται ανάλογα με τον ποιόν έχουν παρτενέρ.Το κερασάκι στη τούρτα ήταν η υπογραφή του Γκεόργκι Σερμαντίνι.Ο Τριντσιέρι τον ήθελε από πέρυσι,πιστεύοντας ότι σε μια ομάδα όπως η Καντού(και με την ευκαιρία της συμετοχής στην Ευρωλίγκα)ο γεωργιανός σέντερ θα καταφέρει να αναπτύξει τα προσόντα του.Παίκτης κλειδί και συνδετικός κρίκος ο Βλάντιμιρ Μίτσοβ (ναι,ο πρώην του Πανιωνίου)ο οποίος μετά το πέρασμά του από τη Βασκονία έχει βελτιωθεί πολύ και πέρυσι αποτέλεσε έναν από τους πιό σημαντικούς παράγοντες της επιτυχίας στα Ιταλικά playoffs.Είναι φανερό ότι το calcio του πάει..

”ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΠΑΣΚΕΤ”



 Αυτό παίζει η ομάδα του Τριντσιέρι.Το αγωνιστικό στύλ και ο προσανατολισμός της θυμίζουν έντονα ομάδα της Ελληνικής Α1 παρά ιταλικό-ή ότι άλλο-σύνολο.Ζεί και πεθαίνει από την άμυνα της που είναι πολύ physical με συνεχείς επαφές, έχει πολύ καλή κυκλοφορία της μπάλας στην επίθεση (όπου παίζει πολύ με το τρίποντο και είναι καλή σε αυτό).Κατεβάζει το ρυθμό και πηγαίνει σε ματς 50-55 κατοχών.Στις δύο πρώτες αγωνιστικές του calcio δέχεται μ.ο. 59 πόντους,ενώ με την άμυνα πέρυσι έλεγξε όλα τα δύσκολα εκτός έδρας ματς με επικίνδυνους αντιπάλους κατεβάζοντάς τους χαμηλά.Παίζει ”έξυπνο” μπάσκετ.Εχει πολύ καλούς σουτέρ και αυτό τη βοηθάει να βγαίνει μπροστά στο τέλος των κλειστών ματς.

 Πολύ ενδιαφέρουσα περίπτωση παίκτη,που αποτελεί αντιπροσωπευτικό δείγμα της φιλοσοφίας της Μπένετ είναι ο Ντέηβιντ Λάητι,ο ρούκι από το Οχάιο Στέητ που είχε προταθεί και στον Ολυμπιακό το καλοκαίρι.Καλοπροπονημένο παιδί,σπουδαίος αμυντικός(και στις 3 θέσεις της περιφέρειας),πολύ καλός σουτερ τριών πόντων.Στο κολέγιο,συμπαίκτης του Κώστα Κουφού(και του Ντίμπλερ), φημιζόταν(εκτός από τα  πολύ καλά του πόδια)για το ότι δε τράβαγε ποτέ τα σουτ,επιλέγοντας πάντα ευνο’ι’κές καταστάσεις σκοραρίσματος,ενώ πρίν το ντράφτ χαρακτηρίστηκε ”κόπια του Μπρούς Μπόουεν”.Βlue collar guy με λίγα λόγια..Μετά το στοιχειώδες διάστημα προσαρμογής ενός ρούκι(μέχρι το Δεκέμβρη,όπου θα έχει πάνω-κάτω γι’αυτό και ο Τριντσιέρι προσέχει ανεβάζοντας σταδιακά τις αρμοδιότητές του)θα παίξει πολύ καλό μπάσκετ.

Άλλωστε ο καλός προπονητής και η σωστά δουλεμένη ομάδα είναι το καλύτερο support system για έναν τέτοιο παίκτη σε αυτή τη φάση.Μαζί με τον στάρτερ Μάνουτσαρ Μαρκοησβίλι  θα ”γράψουν πολλά” απ΄’εξω.Ειδικά ο Γεωργιανός στη παιδική του ηλικία πρέπει να έκανε βιντεοθεραπεία με παιχνίδια του Ντανίλοβιτς.Αυτό το ποδαράκι μπροστά και το σούτ από ψηλά από τότε έχουμε να το δούμε(πιπέρι…).

 Σήμερα η Καντού ξεκινάει τη πορεία της στην Ευρωλίγκα,σε έναν πολύ δύσκολο όμιλο.Κάτι μας λέει ότι θα διεκδικήσει τη πρόκριση μέχρι τέλους έστω και αν αυτά τα παιδιά πιθανό να δυσκολευτούν στο ξεκίνημα της διοργάνωσης,λόγω ότι δεν έχουν ιδιαίτερες παραστάσεις σε τέτοιο επίπεδο.Έχουν όμως συνοχή,πλάνο και επαγγελματισμό.Το calcio παραμένει ο βασικός στόχος και μπορεί η Μοντεπάσκι να μοιάζει με γκραν φαβορί αλλά τουλάχιστον στη Λομβαρδία, όπου θα κριθεί πιθανόν ο παρτενερ του τελικού,παρά τα λούσα του Αρμάνι,η ομάδα του Τριντσιέρι παραμένει το αφεντικό.Η κόντρα των δύο συλλόγων άλλωστε ,είναι ένα από τα μεγαλύτερα Ευρωπαϊκά μπασκετικά ντέρμπι με πολλούς ανοιχτούς λογαριασμούς.Απόσταση πολύ μεγαλύτερη από τα 30  χιλιόμετρα του οδικού δικτύου..