ΠΙΑΣΑΜΕ ΠΑΤΟ ΝΤΟΥΝΤΑ…

  

  Οι δύο ίσως πιό παραδοσιακές δυνάμεις του Ευρωπαικού μπάσκετ-και αυτές που μας προσέφεραν το ’95 στην Αθήνα το μεγαλύτερο ίσως τελικό όλων των εποχών στη διοργάνωση-ήταν αυτές που έζησαν τα μεγαλύτερα δράματα του φετινού Ευρωμπάσκετ.Οι Λιθουανοί ,με τον σοκαριστικό αποκλεισμό τους στους ”8” από τα Σκόπια και οι Σέρβοι,ένα τρένο που ενώ είχε χαράξει πορεία για τον τελικό του Καουνας εκτροχιάστηκε και τελικά συνετρίβει ,εαν λάβουμε υπόψη μας τις εμφανίσεις με τις οποίες έκλεισε το τουρνουά η ομάδα του Ιβκοβιτς.Πως όμως έφτασαν οι Πλάβι ,εως εδώ?Γιατί τέτοια μετάλλαξη από μέρα σε μέρα?Από το πιό πειθαρχημένο σύνολο της τελευταίας τριετίας σε ..ομάδα ΑΛΛΟΥ fun park?

Wasted talent ή …bad luck?

  Με το ξεκίνημα του τουρνουά εκτιμούσαμε προσωπικά οτι η ομάδα του Ιβκοβιτς θα ήταν παρτενέρ των Ισπανών στον τελικό και το ξεκίνημά τους ενθάρρυνε το πιστεύω μας.Ομάδα ”παιγμένη΄΄ πλέον σε τέτοιο επίπεδο,με αυτοματισμούς και κυρίως με εικόνα συνόλου που ήξερε τι ζητούσε μέσα στο παρκέ και πώς να το πάρει.Σωστή προπονητική κατεύθυνση από τον ειδήμων σε τέτοιες διοργανώσεις Ντούντα,συνοχή στην άμυνα,επιθετικό προσανατολίσμό με πολύ καλό low post παιχνίδι και κυρίως -όπως είχαμε τονίσει στο αντίστοιχο άρθρο-4 γκαρντ που αποτελούσαν τη καρδιά της ομάδας και στα οποία γινόταν το απόλυτο ροτέησιον.ο Ιβκοβιτς τους χρησιμοποιούσε πάντα σε δυάδες,δίνοντας ένα 20λεπτο-πάνω κάτω στον καθένα-με το οποιοδήποτε δίδυμο να μπορεί να βρεθεί στο παρκέ την οποιαδήποτε στιγμή, ανεξαρτήτου συνθηκών αγώνα και ανάλογα με το τι ζητούσε ο κόουτς στη συγκεκριμένη κατάσταση.




Η χημεία εξαιρετική μεταξύ τους καθώς οι δύο πιό επιθετικογενείς΄(Τεόντοσιτς,Ράζιτς) συμπληρωνόντουσαν από δύο παιδιά με περισσότερη έφεση στην άμυνα,στο ριμπάουντ,στη πίεση στη μπάλα(Τέπιτς,Μάρκοβιτς).Κάπως έτσι οι Σέρβοι,αγωνιζόμενοι με δύο πόιντ γκαρντ στην ουσία στην πέντάδα για 40′,μπορούσαν να ελέγξουν το ρυθμό και να πάνε το ματς εκεί που θέλουν.

 Ξεκάθαρα αποτελούν ομάδα η οποία μπορεί να επιβιώσει σε αγώνες λίγων αλλά και πολλών κατοχών.Μπορεί να σε κατεβάσει στους 65π. αλλά μπορεί να σε νικήσει και σε παιχνίδι των 90π. γιατί απλά έχει τη ποιότητα.Μετά το ξεκίνημα του Ευρωμπάσκετ όμως ηταν φανερό ότι κάτι δεν πήγαινε καλά,κάτι είχε χαλάσει.Αποκορύφωμα το ματς με την Ισπανία,ενω τα ίδια συμπτώματα εμφανιστηκαν στο παιχνίδι με τους Λιθουανούς.

 Οι Πλάβι είχαν χάσει τη συνοχή τους στην άμυνα με αποτέλεσμα να μην υπάρχει καθαρό μυαλό στην επίθεση και καμία ισοροπία στο παιχνίδι της ομάδας.Τα χειρότερα ήρθαν με την απώλεια το Τέπιτς-Ραζιτς στη φάση των ”8”.Η ομάδα έμεινε με 2 γκαρντ,ο Ιβκοβιτς προσπαθησε να βάλει ”πανοπλία” τον Πάουνιτς δίπλα στον Τεόντοσιτς αλλά δυστυχώς ο πρώην γκαρντ-φόργουορντ του Αρη δεν έχει δημιουργία για να μπορέσει να πάρει τη μπάλα από τα καταστροφικά-εκείνο το βράδυ-χέρια του Μίλος,ούτε σκορ για να βοηθήσει τον Μάρκοβιτς.

 Η επιμονή του Ντούντα μάλιστα στον Τεόντοσιτς,που βρισκόταν εκτός ελέγχου,ήταν το σημείο μηδέν αυτής της ομάδας.Μας θύμισε την αντίστοιχη του Σερφ στον τελικό της Πράγας με τον Μπάινουμ,όπου εξέθεσε έναν τεραστιο σύλλογο όπως η Μακάμπι με αυτό που παρουσίασε…Η Σερβία χωρίς τα γκαρντ της ήταν νεκρή..Ατυχία?Ισως..Ενας από τους δύο απόντες να βρισκόταν στο παρκέ πιθανόν να ήταν αρκετός..Η εικόνα της ομάδας βέβαια στη συνέχεια ήταν χειρότερη και από το αποτέλεσμα της τελικής κατάταξης.Α Π Α Ρ Α Δ Ε Κ Τ Η για σύνολο του Ιβκοβιτς..Αν και φάνηκε αμέσως μετά τον χαμένο προημιτελικό τι θα επακολουθήσει,με τις δηλώσεις του Κρίστιτς σε στυλ ”ποιό 5-8 τώρα μωρέ,εγώ έχω μάθει να παίζω μόνο για την κορυφή”.Τι λε ρε Κρίστιτς,σοβαρά..?

  Ο Ίβκοβιτς έβλεπε τη πορεία της ομάδας αλλά πίστευε (θεωρώ όχι άδικα)ότι οι παίκτες του θα ξυπνήσουν στα νοκ-αουτ ματς ,όμως δεν είχε υπολογίσει τις ξαφνικές απώλειες.Ενα λάθος του εκλέκτορα της εθνικής Σερβίας -πάντα κατά τη γνώμη μας-στο οποίο είχαμε σταθεί από την αρχή του τουρνούα,ήταν η απόφαση του να κόψει τον Ούρος Τρίπκοβιτς.Ο ”σοφός” στο rebuilding των ”γειτόνων” εξ’αρχής ήθελε 3 ψηλά κορμιά στη θέση ”5” μαζί του,αλλά φέτος ο Ραντούλιτσα δεν ενσωματώθηκε καν και αναγκαστικά πήρε τον Μαριάνοβιτς -στοχεύοντας ίσως σε ενα πιθανό ματς με την Ισπανία και τα αδέρφια Γκαζόλ-για κάλυψη, αφήνοντας έξω έναν γκαρντ με τη ποιότητα του Τρίπκοβιτς(με καλά ματς προετοιμασίας).Καλώς βέβαια πίστεψε ότι ο Κέσελ θα του έκανε τη δουλειά απ’έξω,αλλά μήπως έπρεπε να αποχωριστεί τα 5λεπτα καλής άμυνας που του προσέφερε ο Πάουνιτς για να ανεβάσει τον ποιοτικό δείκτη του συνόλου του?Μάλλον όχι.Η απάντηση είναι ότι ο Μαριάνοβιτς ήταν αχρείαστος και ο Τρίπκοβιτς θα ήταν λίρα εκατό ειδικά σε μια τόσο ”χτυπημένη” περιφερειακή γραμμή.Στη τελική ,αν χρειαζόταν παίξε και λίγο με τον Ματσβαν ”5” μπρε….Αλλα και αυτοί οι δημοσιογράφοι της κρατικής ε..?Αυτοί ευθύνονται ,ποιός Τρίπκοβιτς τώρα..

Η ΕΠΟΜΕΝΗ ΜΕΡΑ 

  Το κλίμα είναι πολύ βαρύ πλέον για αρκετα μέλη της αποστολής του Ευρωμπάσκετ αλλά κυρίως για τον Ιβκοβιτς για τον αποκλεςισμό απο τους Ολυμπιακούς και την εικόνα αποσύνθεης των τελευταίων ματς.Ο πρόεδρος της Σερβικης ομοσπονδίας Ντράγκαν Τζίλας και ο Ντέγιαν Μποντιρόνγκα έχουν πολύ δουλειά για να επαναφέρουν την ομάδα στην κορυφή.Ο πρώτος είναι στενός φίλος του Ντούντα,μάλιστα πριν τις εκλογες ο ”σοφός” είχε θέσει εως όρο την εκλογή του Τζίλας για να συνεχίσει στο τιμόνι της Εθνικής ,”αφιλοκερδώς” όπως είχε δηλώσει.Το συμβόλαιο του τελειώνει το 2012,αφού υπήρχαν στο πλάνο και οι Ολυμπιακοί αγώνες αλλά πλέον έχουμε νέα δεδομένα.Ο Τζίλας τον θέλει οι συνθήκες όμως δε βοηθάνε πλέον για κάτι τέτοιο. Ενα είναι το δεδομένο.Ο Ιβκοβιτς ακόμα είναι ένας από τους 2-3 καλύτερους προπονητές για τέτοια τουρνουά και η νεότερη θητεία του στο πάγκο των Σέρβων κρίνεται επιτυχημένη.Η ομάδα όμως χρειάζεται μια ”νέα φωνή”.Είναι απαραίτητο αυτή τη στιγμή.Το συντριπτικό σύνολο των παιδιών είναι νέοι ,δεν έχουν πλησιάσει καν τα prime τους.Υπάρχει η ανάγκη για κάτι φρέσκο ,με προσωπικότητα.Στο μυαλό μας έχουμε μόνο ένα πρόσωπο,ιδανικό για αυτό που χρειάζεται η ομάδα και η ομοσπονδία τώρα στη δύσκολη αυτή στιγμή.Τον Αλεξάντερ Τζόρτζεβιτς.Είναι πολύ δυνατό χαρτί βέβαια για το Σέρβικο μπάσκετ και δε πρέπει να καεί.Ας δούμε πως θα ξεκινήσει με την Μπένετον.. Ελλείψει επίσημων υποχρεώσεων πάντως για τη νέα χρονιά,δίνεται η ευκαιρία στον νέο προπονητή να δουλέψει απερίσπαστος και με πιό καθαρό μυαλό με στόχο το 2013.Καλώς εχόντων των πραγμάτων τότε,μια υγιής ομάδα με τον Βελίσκοβιτς (ο τραυματισμός του ήταν καθοριστικός,ο Ντούντα το ήξερε γι’αυτό τον περίμενε τόσο),τον Ραντούλιτσα και νέα παιδιά που έρχονται από πίσω,όπως ο εξαιρετικός Νεμάνια Νέντοβιτς του Ερυθρού Αστέρα.(η επόμενη κονόμα του Ραζνάτοβιτς..).Η υπάρχουσα γενιά είναι εξαιρετική και μπορεί να κυριαρχήσει τα επόμενα χρόνια.Θέλουν τον σωστό άνθρωπο να τους δείξει το δρόμο..


Ticking away the moments that make up a dull day
You fritter and waste the hours in an offhand way.
Kicking around on a piece of ground in your home town
Waiting for someone or something to show you the way….



(Pink floyd..)

Υ.Γ:Το πείραμα με τα νέα παιδιά έβγαλε τη Σερβία από το αδιέξοδο.Γι’αυτό και θεωρούμε οτι σε αυτή τη γραμμή θα συνεχίσει ομοσπονδία-προπονητής και όχι με ΝΒΑερς και φανφάρες..Η κόντρα Γιάριτς-Ρακόσεβιτς(προερχόμενη μάλιστα από τους πατεράδες τους)στιγμάτισε μια ολόκληρη εποχή για την Εθνική τους ομάδα,καθώς ήταν αδύνατον να συνυπάρξουν οι, τότε ,2 καλύτεροι γκαρντ της χώρας..Ολοι έχουν πάρει το μάθημά τους…

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ