Μια βόλτα στην Ευρώπη..

Το Hoopfellas κάνει μια βόλτα στην Ευρώπη ξεκινώντας από την Ελλάδα.. Ολυμπιακός, Παναθηναϊκός, Ιταλία, Τουρκία..

 

Η off season τρέχει και είπα να κάνουμε μια στάση εμείς, κοιτώντας λίγο γύρω μας.. Ξεκινάμε από Ελλάδα για ένα πρώτο σχόλιο..

 

-Και οι δύο ομάδες μας απέκτησαν δύο καλούς, ποιοτικούς πόιντ γκαρντς. Τόσο ο Λαφαγιέτ, όσο και ο Νέλσον είναι value/money επιλογές και αθλητές που εντασσόμενοι  στα προγράμματα των αιωνίων έχουν την προοπτική να ανεβάσουν το αγωνιστικό και οικονομικό τους status στη συγκεκριμένη φάση της καριέρας τους. Είναι περιφερειακοί των οποίων οι δεξιότητες ταιριάζουν στο μπάσκετ μας. Δεν είναι τυχαίο ότι θα μπορούσαν άνετα σαν «πακέτο» να βρίσκονται στον Πειραιά ή το ΟΑΚΑ. Ο Νέλσον είναι PG με χαρακτηριστικά αντίστοιχα με αυτά του Μάντζαρη (ball mover/stopper, lockdown defender) ενώ ο Λαφαγιέτ θα μπορούσε να είναι ο παραπάνω δημιουργός που ψάχνει το πράσινο μπακόρτ (μετά τον Διαμαντίδη).

Δύο-τρείς παρατηρήσεις, περισσότερο για να κατευθύνουμε τις συζητήσεις προς τη σωστή κατεύθυνση..

 

-Είχα πεί (βασικά το γράφω πάνω από δύο χρόνια και προφανώς έχετε βαρεθεί να το διαβάζετε αλλά κάθε χειμώνα νομίζω το νιώθετε ότι εκεί είναι το ζουμί..) ότι ο Παναθηναϊκός πρέπει να εντάξει στο μπακόρτ του quarterback skills και playmaking abilities. Για αυτό και πρότεινα τον Νέλσον πακέτο με τον Κούπερ (επιλογές ουσίας και αρκετά οικονομικές κατ’εμέ). Τα δύο χρόνια που πέρασαν ήταν έγκλημα η έλλειψη δεύτερου δημιουργού από το ρόστερ, η οποία θεωρώ ότι «έκοψε» αρκετές από τις πιθανότητες των πρασίνων για μια συμμετοχή σε ένα φάιναλ-4, όσο και εάν υπάρχει η αίσθηση ότι ο Παναθηναϊκός έπιασε το ταβάνι. Σαφώς δε μπορούμε να πούμε ότι οι πράσινοι θα συμμετείχαν στην τελική τετράδα (σίγουρα θα έπαιζαν όμως με καλύτερες..πιθανότητες) όμως η εικόνα της στις δύο σειρές των play-offs  και ειδικά στα ματς του αποκλεισμού«φώναζε» την έλλειψη αυτή. Και αυτό γιατί στη σετ επίθεση μισού γηπέδου, η οποία τυγχάνει να είναι καθαρά pick’n roll based, ήταν θέμα επιβίωσης η παρουσία ενός ακόμα δημιουργού/pick’n roll PG. Για αυτό και η παραγωγικότητα έπεφτε δραματικά σε κάποια ματς.

 

Σας υπογράμμισα (εδώ θέλω να σταθώ) όμως ότι ο Ντούσκο Ιβάνοβιτς θα φέρει έναν διαφορετικό τύπο επίθεσης στο ΟΑΚΑ, λιγότερο εξαρτημένο από την ικανότητα του βασικού δημιουργού λόγω της συνεχούς κίνησης που δημιουργεί από μόνη της περισσότερες καταστάσεις από μια στατική επίθεση που βασίζεται πολύ στον δημιουργό της. Αντιγράφω από την παρουσίαση μου για τη φιλοσοφία του Ιβάνοβιτς..

«..Μια βάση που χρησιμοποιεί διαχρονικά στην επιθετική του φιλοσοφία είναι η “Horns offense” ή αλλιώς A-Set, καθώς η διάταξη της (ο πόιντ στο κέντρο, οι δύο ψηλοί στη κορυφή της ρακέτας για σκριν επιλογής και οι wings τέρμα χαμηλά στις γωνίες) σχηματίζει ένα μεγάλο Α. Έχω περάσει ατελείωτα βράδια παλιότερα (όταν ήμουν νιός..) προσπαθώντας να εξελίξω κομμάτια και plays της “Horns offense” που εκείνη την εποχή χρησιμοποιούσε ο Τομ Άιζο στους Σπάρτανς και ο Ιβάνοβιτς στη Μπαρτσελόνα. Ουσιαστικά πρόκειται για έναν όχι αυστηρά pick&roll based τύπο επίθεσης που περιλαμβάνει όλα τα είδη εκτέλεσης  (ball screen για τους σουτέρ, pick&roll, ποστ παιχνίδι, κίνηση και 1on1 καταστάσεις). Ο Ντούσκο αρχικά τη χρησιμοποίησε ως εισαγωγικό play στην τρανζίσιον επίθεση αλλά μετά έχτισε την επίθεση μισού γηπέδου πάνω σε αυτή, μεταφέροντας τη και στο τελευταίο του πέρασμα στη Βιτόρια, επιμένοντας στη λεπτομέρεια του spacing που είναι κλειδί για την επιτυχία της Horns..»

Υπάρχει λοιπόν η ελπίδα ότι εφόσον οι πράσινοι αποκωδικοποιήσουν αυτόν τον τύπο επίθεσης που «παράγει» μόνος του καταστάσεις θα ανεβάσουν τα νούμερα τους σημαντικά και δε θα ματώνουν κάθε λεπτό που ο Διαμαντίδης είναι εκτός παρκέ (και φέτος αυτά τα λεπτά θα είναι περισσότερα). Το εάν μπορεί να συμβεί αυτό –σίγουρα σε βάθος χρόνου και όχι από την αρχή- είναι άλλο θέμα και καταλαβαίνετε ότι δε μπορώ να το απαντήσω. Προσωπικά εγώ και πάλι θα επέλεγα δεύτερο δημιουργό στη στελέχωση (όπως σας έχω πεί από την αρχή). Μου άρεσει το μπακόρτ να έχει παίκτες με playmaking abilities γιατί αυξάνονται δραματικά οι επιλογές σου στο σύγχρονο μπάσκετ. Όμως εγώ δεν είμαι Ιβάνοβιτς και ο κόουτς που γνωρίζει πολύ καλύτερα από εμένα το πώς θα «χτίσει» την επίθεση του πήρε έναν scoring guard. Μη ξεχνάμε ότι πάντα υπάρχει αντίλογος.. Η Μακάμπι Τελ Αβίβ φέτος πήρε τον τίτλο με τον βασικό δημιουργό της στο μισό γήπεδο να παίζει στο «3» (Ινγκλς) και μάλιστα στο δεύτερο μισό της σεζόν να μην παίζει καθόλου, με μια παραλλαγή της Princetton offense που δημιουργούσε καταστάσεις και κυρίως χτίστηκε πάνω στα δυνατά σημεία κάθε παίκτη.. Αν λοιπόν οι πράσινοι ενταχθούν πραγματικά στην επίθεση του Ιβάνοβιτς μπορούν να είναι πολύ πιο παραγωγικοί και με τη παρούσα στελέχωση. Ίδωμεν..

 

-Τι παίκτη πραγματικά χρειάζεται ο Ολυμπιακός..? Αυτό είναι ένα καλό ερώτημα. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας δείχνει να προσανατολίζεται καθαρά σε γκαρντ και όχι «πλάγιο». Οκ μέχρι εδώ. Η συζήτηση ξεκινά όμως από τη στιγμή που ο Μάντζαρης παραμείνει στο λιμάνι (είτε ανανεώνοντας είτε εξαντλώντας τον ένα χρόνο του συμβολαίου του, αν και νομίζω αυτές θα είναι, μέσα στην ίδια σεζόν, δύο διαφορετικές καταστάσεις για αυτόν..). Θα είναι αυτός ο 5ος γκαρντ..? Θα είναι λειτουργικό κάτι τέτοιο? Η περιφέρεια των ερυθρολεύκων πάλεψε πέρυσι με το ίσως πιο βαθύ μπακόρτ της Ευρώπης στα play-offs της Ευρωλίγκας και η αλήθεια είναι ότι σε κάποιες στιγμές έδειξε επιθετικά να μη μπορεί να δώσει την έξτρα ώθηση για την νίκη-υπέρβαση. Όμως εκτιμώ πολύ το μπακόρτ του Ολυμπιακού. Δε ξέρω εάν αυτή η εικόνα (συν αυτή των τελικών) έχει βάλει τη σκέψη του Γιώργου Μπαρτζώκα σε μονόδρομο για έξτρα παίκτη και τη δημιουργία μιας πολύ βαθιάς (αναλογικά με το μπάτζετ πάρα πολύ) περιφερειακής γραμμής.

 

Μετά το τέλος των τελικών είχα σε κουβέντα που κάναμε ότι στο ερυθρόλευκο μπακόρτ θα προσέθετα τον Ντιλέηνι (ο οποίος παρεμπιπτόντως θεωρώ ότι έκανε λάθος επιλογή) και θα ανανέωνα τον Μαντζαρη, συν τον Λοβερνί στους ψηλούς.

Τώρα ακούγεται έντονα το όνομα του Ντουάιτ Μπάικς. Κάθετος παίκτης, πολύ ικανός στη προσωπική φάση, μπορεί να «θερίσει» στο τρανζίσιον όμως χρειάζεται χώρους και η επίθεση του Ολυμπιακού είναι υποχρεωμένοι να τους παρέχει σε αυτόν για να μην τον απενεργοποιήσει. Η Βαλένθια τον έχει Νο1 στη shortlist της, ειδικά από τη στιγμή που ο Ιτούδης φαίνεται να κρατά τον Άαρον Τζάκσον στη Μόσχα (ο Αμερικανός άρεσε πολύ στη Βαλένθια). Το Μιλάνο φέρεται να του έχει ζητήσει διορία για να δεί τι θα γίνει με τον Χάκετ.. Ο οποίος Χάκετ βέβαια θα ήταν hands down η καλύτερη επιλογή για τον Ολυμπιακό. Τότε ίσως μιλούσαμε για το πραγματικά πιο βαθύ μπακόρτ της Ευρώπης μιας και μιλάμε για έναν από τους καλύτερους facilitators σήμερα. Έχω την αίσθηση όμως ότι το σχοινί δε θα τραβηχτεί (αναφέρομαι σε όλες τις κατευθύνσεις, ομοσπονδία-ομάδα-παίκτης) με τον Πρόλι να προσπαθεί από την πρώτη στιγμή να συνετίσει τον παίκτη. Αντίθετα για τον Ολυμπιακό ζωντανό είναι ακόμα το θέμα του Μπράμος. Η ικανότητα του Λοτζέσκι να ανέβει στο «2» και τον νεαρό της ηλικίας του Παπαπέτρου αφήνουν λίγο χώρο για ένα defensive-3 με καλό τρίποντο..

 

Για να κλείσω με τους ερυθρόλευκους θα πω ότι ενώ το ρόστερ τους έχει αρκετή ποιότητα για να τους κρατήσει εντός των διεκδικητών με κολλάει λίγο η σχεδόν παντελής έλλειψη «διπλοθεσίτη» παίκτη στις δύο θέσεις της φροντκόρτ. Κανένας ουσιαστικά δεν έχει αυτή την ικανότητα (το περυσινό με τον Ντάνστον στο «4» ήταν εκτός προγράμματος μιας και η ανάγκη ήταν μεγάλη). Θα τα πούμε αναλυτικά εν καιρώ..

 

-Βλέπω τον Μπάνκι να υπογράφει τον Κλέιζα και δεν κρύβω ότι απογοητεύτηκα. Η τιμή (700 χιλ. ευρώ) δεν ήταν κακή αλλά περίμενα κάτι διαφορετικό από τον Ιταλό, έχοντας ίσως στο νού μου την περυσινή ομάδα που θύμιζε θυμωμένο σκυλί και «δάγκωνε» αμυντικά.  Ο Μπάνκι έχασε τον Λάνγκφορντ και θέλει να εστιάσει στο να βάλει firepower στην ΕΑ7 σε άλλες θέσεις. Μη ξεχνάμε ότι ο Λιθουανός ταιριάζει στην 1in-4 out offense καθώς με την ικανότητα του στο σούτ μπορεί να βάλει πίεση σε οποιαδήποτε άμυνα όμως προσωπικά και για πολλούς λόγους θεωρώ ότι είναι κίνηση σε λάθος κατεύθυνση για το Μιλάνο. Οι Λομβαρδοί εκτός των άλλων έχουν προσθέσει ένα ικανό δίδυμο στο μπακόρτ τους που έλαμψε πέρυσι στην εγχώρια λίγκα, υπογράφοντας τον Ράγκλαντ και τον Mr. 61-50-86 (δεν είναι διαστάσεις, είναι τα ποσοστά του σε 2π.-3π.-1π.) Ντρέηκ Ντίνερ..

 

-Ο Λάσο –ο οποίος ήταν τελειωμένος αλλά καμιά φορά μετράει και η συνολική δουλειά και εικόνα και όχι καθαρά το αποτέλεσμα- κράτησε τον Τρέμελ Ντάρντεν στη Μαδρίτη μιας και εισηγήθηκε την παραμονή του Αμερικανού και τη νέα σεζόν ώστε η Ρεάλ να έχει το καλύτερο δυνατό ρόστερ στο δρόμο για το φάιναλ-4 που θα φιλοξενήσει στη πόλη της. Μαζί με τον Ντάρντεν παρέμειναν και οι Σλότερ-Μεχρί δίπλα στον Μπουρούση στο «5» ενώ το δίδυμο των muscle-forwards Ματσιούλις-Νοτσιόνι είναι πραγματικά must-watch. Oι Ρόκετς πλησίασαν τον Σέρχιο Γιούλ όμως ο παίκτης ενημέρωσε ότι θα μείνει στη Μαδρίτη και φέτος. Το στραπάτσο ήταν μεγάλο για την ομάδα του Λάσο και φέτος η πίεση είναι ακόμα μεγαλύτερη. Μεγάλο το ενδιαφέρον..

 

-Μετά τα δικαστήρια και τις διαμάχες και ειδικά μετά από αυτά που πέρασε από τον Μεσίνα πέρυσι, ο Τζέρεμι Πάργκο αποφάσισε ότι αγαπάει τη Μακάμπι και έδωσε εντολή στον μάνατζερ του να μη ..δεχτεί προτάσεις από άλλα κλαμπς.. Η Μακάμπι βρίσκεται μέρες τώρα σε διαπραγματεύσεις με την ΤΣΣΚΑ για την αποδέσμευση του παίκτη όμως μέχρι στιγμής δεν έχει βρεθεί η χρυσή τομή. Πάντως η αλήθεια είναι ότι με τον Χέηνς ήδη στο Τελ Αβίβ, οι πρωταθλητές σε περίπτωση που προσθέσουν και ον Πάργκο ίσως έχουν πιο ταλαντούχο μπακόρτ από το περυσινό που τους έφτασε στην κορυφή. Το θέμα βέβαια είναι η λειτουργικότητα. Γιατί δε βλέπω να υπάρχουν τα εξισορροπητικά χαρακτηριστικά του Χίκμαν πουθενά.. Το «4» επίσης απασχολεί.. Ντιόν Τόμπσον και ποστ παιχνίδι ή Καλέμπ Γκριν και δύναμη από την περιφέρεια..? Ο Τόμπσον overall μου αρέσει αρκετά αλλά στη προκειμένη περίπτωση με Σόφο και –πιθανόν- Πάργκο θα χρειαστεί κατάλληλο spacing και σουτέρς..

 

-Μέσα από την Εφές ακόμα δεν γνωρίζουν εάν το μπακόρτ τους θα είναι αυτό ή όχι, περιμένοντας την εξέλιξη της υπόθεσης Πλάνινιτς. Το θέμα είναι ότι η περιφερειακή γραμμή των Ντράπερ (Μπαλμπάι)-Τζάνινγκ (Τσεντί) στερείται κλασσικού δημιουργού για αυτό και αφήνω ανοιχτό το ενδεχόμενο να μεταφερθεί ο Μίλκο Μπιέλιτσα στην Ευρωλίγκα αποκλειστικά και να προστεθεί ένα γκαρντ ακόμα. Αλλιώς, ο βασικός δημιουργός του Ντούντα θα παίζει στη θέση «4»..(Σάριτς). Το έχουμε ξαναδεί το έργο κόουτς με τον Νεμάνια Μπιέλιτσα στη Σλοβενία..

ΥΓ: Κόνιαρης 100%.. Πολύ καλή επένδυση. Τον παρακολουθώ από μικρό, είχα εντυπωσιαστεί στον Κολυνδρό. Ασυζητητί.. Τώρα το θέμα που βγήκε με τον Κολό δείχνει την ανάγκη για ένα  defensive “3” που συμπληρώνει τον Γιάνκοβιτς. Ο φόργουορντ της Λιμόζ έχει βελτιώσει σημαντικά το επιθετικό του παιχνίδι (΄ηταν πολύ άγουρος) και έχει εξαιρετικό αθλητικό πακέτο αλλά  σε αυτό το στυλ θα πω ότι ο Θανάσης Αντετοκούνμπο είναι καλύτερος. Απλά προς συζήτηση..

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ