BREAKING DOWN PANATHINAIKOS 2015-16 NEEDS
Το Hoopfellas σας παραθέτει τις σκέψεις του σχετικά με τη στελέχωση του ρόστερ του Παναθηναϊκού και το πλάνο που είχε ετοιμάσει η σελίδα από την άνοιξη για τους «πράσινους», αναλύοντας τις πραγματικές ανάγκες της ομάδας για τη νέα σεζόν. Ποιοί παίχτες, βάσει χαρακτηριστικών, μπορούν να αποτελέσουν πρότυπα και οδηγό στην αγορά; Ποιος παίχτης-πρόταση «χάθηκε»; Ανοίγουμε τον φάκελο και στελεχώνουμε μαζί την ομάδα της νέας περιόδου..
Θα ήθελα λοιπόν να ξεκινήσουμε με μια γενική εκτίμηση των αναγκών των πρασίνων στη φετινή off season. Ήθελα να μιλήσουμε για το θέμα αυτό τη προηγούμενη εβδομάδα όμως ιεραρχικά προείχε αυτό του προπονητή για αυτό έδωσα προτεραιότητα. Δυστυχώς δεν αποφύγαμε τις απώλειες όπως θα δείτε παρακάτω..
Η ανάρτηση αυτή παραθέτει τις σκέψεις μου για τη στελέχωση του Παναθηναϊκού της νέας περιόδου. Στόχος της σελίδας με αυτή είναι να κυκλώσει τις πραγματικές ανάγκες της ομάδας και να δημιουργήσει ένα πλαίσιο δίνοντας ονόματα αθλητών που μπορούν να λειτουργήσουν ως “οδηγοί”(ανά θέση) στην αγορά ή ακόμα και ως ρεαλιστικοί στόχοι, εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες. Έχω κάνει τη προεργασία από την άνοιξη και θα ήθελα να τη συζητήσουμε μαζί.
Μη ξεχνάτε πριν ξεκινήσουμε. Εναλλακτικές πάντα υπάρχουν. Σε πολύ μεγάλο ποσοστό οι ομάδες δεν φέρνουν σε πέρας στο απόλυτο το μεταγραφικό τους πλάνο. Η ουσία είναι όμως, άσχετα από απώλειες προσώπων, να μείνεις στο ίδιο πλαίσιο και την ίδια κατεύθυνση ψάχνοντας εναλλακτική με παρόμοια χαρακτηριστικά. Πάμε..
Το πλάνο της φετινής off season πρέπει να δομηθεί πάνω σε συγκεκριμένες αρχές τις οποίες ανέφερα μετά τους τελικούς με τον Ολυμπιακό.
1.) Όχι στο γενικό rebuilding και την ολική αναδόμηση. Σε αντίθεση με ότι πιστεύουν οι περισσότεροι ο Παναθηναϊκός έχει έναν καλό κορμό παιχτών πάνω στους οποίους μπορεί να βασιστεί και πάνω σε αυτή τη βάση έγινε η πρόταση της σελίδας για τη θέση του προπονητή με ανθρώπους που θεωρώ ότι μπορούν να αξιοποιήσουν ένα τέτοιο ρόστερ στο έπακρο.
2.) Στροφή στο δικό μας μπάσκετ, αυτό το οποίο χαρακτήρισε τον σύλλογο στις ημέρες-δόξας του πάντα σε συνδυασμό με τις μοντέρνες επιταγές του αθλήματος. Η χρυσή τομή μεταξύ των δύο αυτών κατευθύνσεων μπορεί να κάνει θαύματα (ΟΣΦΠ 2012).
Ο στόχος λοιπόν το φετινό καλοκαίρι θα πρέπει να είναι η δημιουργία ενός ρόστερ ευέλικτου και λειτουργικού που αυτόματα θα προσφέρει μια ευρεία γκάμα επιλογών και βάθος χωρίς η ομάδα να έχει φορτωθεί υπερβολικά σε πρόσωπα και πάντα διατηρώντας ένα χαμηλό οικονομικό προφίλ μακριά από σπατάλες. Σωστή στελέχωση στα κομμάτια, λειτουργικότητα και επιλογές/βάθος πάντα πάνω σε αυτό που θέλεις να παίξεις. Με σωστή γνώση και αξιολόγηση της αγοράς όλα γίνονται. Αυτό είναι το μόνο σίγουρο.
Ο Παναθηναϊκός χρειάζεται τουλάχιστον 3 παίχτες. Αθλητές που να μπορούν να ηγηθούν ανεβάζοντας σημαντικά τον συνολικό δείκτη ποιότητας και μαζί τους υπόλοιπους συμπαίκτες τους δημιουργώντας με τη παρουσία τους το σωστό πλαίσιο για να απονεμηθεί στη κάθε μονάδα ο σωστός ρόλος που θα αποτελέσει και ένα σημαντικό βήμα προς το ζητούμενο της μεγιστοποίησης των δυνατοτήτων.
ΣΤΑΘΕΡΑ σημαντική για τον προσανατολισμό που θα δουλέψει το πλάνο: Φέτος απαγορεύονται παραχωρήσεις. Χρειάζεται καθαρή ανάγνωση. Σε αυτή τη βάση λοιπόν, ο Δημήτρης Διαμαντίδης θα πρέπει να λογίζεται στον αρχικό σχεδιασμό ως 4ος γκαρντ και ο Αντώνης Φώτσης ως 5ος ψηλός. Αυτή η απόφαση θα βοηθήσει περισσότερο τους δύο “θρύλους” πλέον του Παναθηναϊκού να κάνουν τη καλύτερη δυνατή σεζόν προσφέροντας το μέγιστο στην ομάδα στη παρούσα φάσης της καριέρας τους.
BACKCOURT
Είναι δεδομένο ότι το πιο δυνατό χαρτί της φετινής off season και η ακριβότερη δαπάνη από πλευράς διοίκησης θα πρέπει να αφορά τη περιφερειακή γραμμή. Είναι ξεκάθαρο τι χρειάζεται ο Παναθηναϊκός πλέον και οι πιστοί αναγνώστες της σελίδας το γνωρίζουν καλά τα τελευταία χρόνια μιας και η ανάγκη απόκτησης ενός pick & roll δημιουργού με πολύ καλή περιφερειακή εκτέλεση έχει στοιχειώσει το παιχνίδι της ομάδας και τις συζητήσεις στο Hoopfellas από την εποχή που η σελίδα πρότεινε τον Κρις Κουίν μέσα της σεζόν. Είναι δεδομένο ότι οι πράσινοι πρέπει να είναι έτοιμοι να επενδύσουν ένα ποσό της τάξεως των 800 χιλιάδων-1 εκατομμυρίου ευρώ (τουλάχιστον) για να υπογράψουν έναν παίχτη του οποίου η ποιότητα και η ικανότητα να αλλάξει το επίπεδο της ομάδας θα είναι αναμφισβήτητη, πάντα στη καλύτερη δυνατή ηλικία. Τα χρήματα δεν είναι πολλά για αυτό που ζητάς.
Δυστυχώς εδώ είχαμε “απώλειες” για τις οποίες απευχόμουν όταν σας προετοίμαζα πριν κάποιες ημέρες για τη σχετική ανάρτηση-πρόταση. Πριν μπούμε στο δεύτερο μισό της σεζόν που μόλις τελείωσε, είχα κυκλώσει τρία ονόματα για αυτό τον ρόλο με διαφορετικό βαθμό δυσκολίας αναφορικά με τη μετακίνηση τους στο ΟΑΚΑ.
Σας τα παραθέτω ενδεικτικά (και κατά προτεραιότητα ιεραρχώντας την επιρροή που μπορούν να φέρουν στο παιχνίδι της ομάδας) κυρίως για να καταλάβετε απόλυτα τον τύπο του περιφερειακού που πρέπει να βάλει στο backcourt του ο Παναθηναϊκός.
1. Κώστας Σλούκας
2. Πέτερι Κόπονεν
3. Τέηλορ Ρότσεστι
Καταλαβαίνετε ότι μιλάω για πολύ ποιοτικά combo guards με (πλέον) περίπου την ίδια τιμή στο ευρωπαϊκό χρηματιστήριο, τα οποία μπορούν να σου κάνουν σίγουρα τη δουλειά. Θεωρώ παράλληλα ότι η περίπτωση του Καλάθη (άσχετα με τη μεγάλη, αναμφισβήτητη, αγωνιστική αξία του παίχτη) μπορεί να πάει πίσω τον Παναθηναϊκό και φέτος, ειδικά όσον αφορά το χρονοδιάγραμμα του πλάνου. Οι πράσινοι, για αυτόν, θα πρέπει να επενδύσουν ένα σεβαστό ποσό για την αγορά ενός πολύ ποιοτικού περιφερειακού όμως τα 2 εκατομμύρια στα οποία πιθανόν θα χρειαστεί να ανέβει ο Παναθηναϊκός για να υπογράψει τον Καλάθη είναι πραγματικά ΠΟΛΛΑ χρήματα για την εποχή . Για αυτό από την αρχή και στη θεωρητική κουβέντα που κάναμε προ ημερών τάχτηκα υπέρ του να δοθούν τα μισά χρήματα από αυτά τα δύο εκατομμύρια π.χ. για τον Σλούκα από το να φύγουν 2 εκ. για τον επαναπατρισμό του Καλάθη. Δε κάνω καμία σύγκριση μεταξύ των δύο πολύ καλών διεθνών γκαρντς, μιλάω καθαρά για value/money και σωστή τοποθέτηση χρημάτων στην αγορά.
Με τη περίπτωση του Σλούκα φυσικά να παρουσιάζει αντικειμενικές δυσκολίες και τις πιθανότητες για συμφωνία (η οποία θα άλλαζε τα δεδομένα στο ελληνικό μπάσκετ) να είναι εξ αρχής λίγες και τη προ 3 μηνών συμφωνία του Κόπονεν με τη Κίμκι να στενεύει τη shortlist, ήλπιζα ότι οι πράσινοι θα προλάβαιναν «ανοιχτό» τον Ρότσεστι, παίχτη που στα μάτια μου έχει αυτό το DNA το οποίο αποτελεί διαβατήριο για την εισαγωγή του στον οργανισμό του Παναθηναϊκού. Δυστυχώς ο γρήγορος αποκλεισμός της Μακάμπι από τους τελικούς της Ισραηλινής λίγκας έκανε επιτακτική την άμεση σύναψη και ανακοίνωση της συμφωνίας με τον πρώτο σκόρερ της φετινής Ευρωλίγκας για την «ομάδα του λαού». Ο Ρότσεστι (η “πρόταση” της σελίδας που χάθηκε) ήταν ότι πρέπει σε όλα τα επίπεδα μιας και δε κόστιζε μια περιουσία (850-900 σε δολάρια) και κάλυπτε (όπως φυσικά και οι άλλοι δύο) το πρότυπο του combo δημιουργού/εκτελεστή περιφερειακού που ψάχνουν οι πράσινοι πιάνοντας παράλληλα και τα ποιοτικά στάνταρντς που ζητά η ομάδα. Ειλικρινά πιστεύω ότι του πήγαινε περισσότερο ο Παναθηναϊκός από τη Μακάμπι..
Από την άλλη για τον Σλούκα θεωρώ ότι εάν έβλεπαν ανοιχτό παράθυρο οι πράσινοι (η αρχική προσέγγιση ήταν όντως λάθος) θα ανέβαιναν μέχρι και το 1.2 εκ. Όχι, δεν είναι η πραγματική αξία του Έλληνα γκαρντ ακόμα εκεί στην αγορά, είναι εκεί όμως η αξία της κίνησης αφού λάβουμε υπόψη τις ιδιαιτερότητες μια τέτοιας επιτυχίας για τον Παναθηναϊκό (ενδυνάμωση ελληνικού κορμού στο έπακρο, αποδυνάμωση του αντιπάλου, τρομερό χτύπημα στο επικοινωνιακό κομμάτι). Ο παίχτης έχει συμφωνήσει στο οικονομικό από προχθές το βράδυ με τη Φενέρ και μόνο μια δυνατή ρελάνς θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα. Η αγορά είναι απρόβλεπτη βλέπετε.. Περίμενα τον Σλούκα να παραμείνει στον Ολυμπιακό, σας το έχω γράψει άλλωστε. Θα χρεώσω στην ερυθρόλευκη διοίκηση (εάν φυσικά λήξουν με αυτό τον τρόπο οι διαπραγματεύσεις) ότι δεν έβαλε τη κατάλληλη πίεση στον ίδιο τον παίχτη ανεβάζοντας το ποσό στα 800 ετησίως.. Εκεί δε ξέρω πως θα λειτουργούσε ο Σλούκας.. Αντίθετα μέχρι σήμερα ο Ολυμπιακός έχει μείνει στα 2.2 για 3 χρόνια.
Όσον αφορά τον Κόπονεν δε βλέπω ιδιαίτερο περιθώριο από τη στιγμή που τέλη Μαρτίου υπέγραψε διετής ανανέωση με την Κίμκι βάζοντας μέσα και NBA outs. O παίχτης είναι σούπερ και σε καλή ηλικία όμως ακόμα και εάν υποθετικά ο Παναθηναϊκός έβρισκε άκρη για ένα αναίμακτο buy out (δύσκολο), δε θα δεχόταν (σωστά) ποτέ NBA out για έναν αθλητή για τον οποίο πλήρωσε χρήματα στη πρώην ομάδα του ώστε να τον φέρει στο ΟΑΚΑ. Κινήσεις σαν του Κόπονεν ή του Ρότσεστι θέλουν προεργασία όπως καταλαβαίνετε..
Λύσεις εναλλακτικές υπάρχουν. Και σε λιγότερα χρήματα (με περισσότερο ρίσκο) και σε αυτά ή περισσότερα. Μόνο που μοιάζει αυτή τη στιγμή μονόδρομος για τους πράσινους το να ξεκλειδώσουν την αμερικανική αγορά για να βρούν παίχτη αυτών των προδιαγραφών που θα πληρωθεί αλλά θα κάνει σίγουρα τη δουλειά.. Έχω 2-3 περιπτώσεις αθλητών στο μυαλό μου των οποίων το παιχνίδι μεταφράζεται σωστά στο δικό μας μπάσκετ αλλά τις αφήνω για λίγο αργότερα και εφόσον εκτιμήσουμε ότι ταιριάζουν στα όσα πρεσβεύει ο όποιος νέος προπονητής. Πάμε να κλείσουμε το backcourt όμως..
Δεδομένου του ότι ο Παππάς θα αποτελέσει το νέο σημείο αναφοράς στο παιχνίδι του Παναθηναϊκού τη νέα περίοδο (σε πρώτο καθαρά ρόλο) και εφόσον η ομάδα κολλήσει δίπλα του star quality με τον γκαρντ που σας περιγράφω (στυλ Σλούκα/Κόπονεν/Ρότσεστι), κρατάς οπωσδήποτε τον Νέλσον. Οπωσδήποτε. Το back court του Ολυμπιακού που αποτέλεσε πρότυπο συνοχής και λειτουργικότητας (και τη ραχοκοκαλιά των επιτυχιών των ερυθρολεύκων) βασίστηκε στη τριάδα Σπανούλη-Σλούκα-Μάντζαρη. Σε αυτή τη βάση (την οποία επαναλαμβάνω θεωρώ πρότυπο) ο Νέλσον έχει τον ρόλο του Μάντζαρη (χειρότερος σουτέρ-λιγότερο ασφαλείς μεταβιβάσεις, καλύτερη διείσδυση και πιο φυσικό αθλητικό κορμί σε σχέση με Έλληνα επίσης ball stopper) . Ο Παναθηναϊκός έχει απόλυτη ανάγκη 2 παίχτες στα γκαρντς που να μπορούν να αμυνθούν σε πολύ υψηλό επίπεδο με τον ένα να είναι «εξολοθρευτής» (ο ΟΣΦΠ φέτος είχε 3 τέτοιους). Δε πας πουθενά χωρίς (τουλάχιστον) έναν τόσο καλό αμυντικό παίχτη στα γκαρντς. Ο Νέλσον, ο οποίος βελτιώθηκε σημαντικά υπό τον Μανωλόπουλο, έχει τα μειονεκτήματα του σίγουρα όμως σκεφτείτε ότι κοστίζει μόνο 350 χιλιάρικα και αποτελεί έναν εκ των κορυφαίων αμυντικών PGs στο υψηλό επίπεδο, έχει κορμί που δεν υπάρχει στη θέση, «πόδια» και κυρίως (πολύ βασικό) μπορεί να αμυνθεί με επιτυχία και στις δύο γραμμές άμυνας (ένας προπονητής θα σας πεί πόσο σημαντικό είναι πλέον να έχεις τέτοιους παίχτες). Ο Αμερικανός δε κολλάει στο ρόστερ στη περίπτωση μόνο που αποκτηθεί ο Καλάθης ή ένας γκαρντ με ανάλογα του Νικ χαρακτηριστικά (δεν μπορείς να έχεις δύο γκαρντς χωρίς καλό περιφερειακό σουτ στο σκληρό πυρήνα του μπακόρτ). Σε διαφορετική περίπτωση ο Νέλσον κατά τη ταπεινή μου άποψη παραμένει. Με Διαμαντίδη-Μποχωρίδη (Λούντζη, Κόνιαρη) κλείνεις. Απλά και χωρίς πολλές τυμπανοκρουσίες. Πάντα όμως να θυμάστε σε ένα σωστά δομημένο ρόστερ παίζει ρόλο η ευελιξία στη διαχείριση. Για αυτό και κάθε γραμμή στη στελέχωση είναι άμεσα συνδεδεμένη με την άλλη. . Αυτό σαν πάσα για να πάμε παρακάτω..
SF- Ο ΣΥΝΔΕΤΙΚΟΣ ΚΡΙΚΟΣ
Κομβική επιλογή σχετικά με το πώς θα παρουσιαστούν σε επίπεδο λειτουργικότητας οι άλλες δύο γραμμές, back και front court, οι οποίες περιμένουν «έξτρα» βάθος από τους SFs των πρασίνων οι οποίοι πρέπει να δίνουν στον προπονητή την ευχέρεια για «προσαρμογές» ώστε η ομάδα να αλλάζει «κέλυφος» και να μπορεί να ανταποκριθεί σε διαφορετικές καταστάσεις.
Ο Παναθηναϊκός πλήρωσε τη σεζόν που μας πέρασε την αδυναμία του στη συγκεκριμένη θέση με το σκεπτικό ότι με τον στοχευμένο χώρο που είχε δημιουργηθεί εκεί, ο Χαραλαμπόπουλος θα μπορούσε (όπως αποδείχθηκε άλλωστε) να παίξει παραπάνω . Προσέξτε, ο νεαρός F έπαιξε ναι, «αρκετά» για παίχτη της ηλικίας του όμως «λίγα» βάση των πραγματικών του ικανοτήτων , του πλαισίου που είχε δημιουργηθεί στο ρόστερ και των αναγκών της ομάδας μέσα στη σεζόν. Εφόσον λοιπόν ο στόχος των πρασίνων είναι να χτυπήσουν και πάλι τη πόρτα της ευρωπαϊκής «ελίτ», χρειάζεται πολύ συγκεκριμένη προσθήκη στη θέση. Ο σχεδιασμός της σελίδας προβλέπει F (SF/PF και όχι G/F), με κύριο χαρακτηριστικό την αποτελεσματικότητα στο αμυντικό κομμάτι και τη δυνατότητα να αμυνθεί και στις δύο γραμμές. Κυρίως όμως να μπορεί να χρησιμοποιηθεί και στο «4», αμυνόμενος σε ότι καλύτερο υπάρχει στη θέση και παράλληλα με την ευχέρεια να ανοίξει το γήπεδο σε σετ καταστάσεις με αξιόλογο περιφερειακό σουτ.
Το πρότυπο του παίχτη ο οποίος συγκεντρώνει αυτά τα χαρακτηριστικά εντοπίζεται στον Γιόνας Ματσιούλις. Σε τέτοιο τύπο παίχτη πρέπει να κινηθούν οι πράσινοι, ο οποίος μάλιστα θα δώσει τη δυνατότητα στον Γιάνκοβιτς να ανέβει (θα το ζητήσει η ίδια η ομάδα μέχρι να γυρίσει ο Παππάς) λεπτά στο «2». Έτσι πρέπει να λειτουργεί ο Βλάντο, ως G/F. Αυτό του υπαγορεύει το mentality του, εκεί είναι ο «χώρος εργασίας» του (απαραίτητη προϋπόθεση να δουλέψει στο playmaking και στην άμυνα όταν χαμηλώνει). Όσον αφορά τον ίδιο τον Ματσιούλις τώρα, έχει βγεί προς τα έξω ένα κλίμα ότι ο παίχτης θα ψάξει μια κατάσταση που θα τον βοηθήσει να παίξει περισσότερο και παράλληλα να κερδίσει πιο πολλά σε οικονομικό επίπεδο (Τουρκία, Ρωσία). Παίχτη με τα χαρακτηριστικά του Λιθουανού δεν είναι δύσκολο να βρούμε στην αγορά. Το δύσκολο είναι να βρεις όλο το πακέτο του μιας και το DNA του σαν αθλητής/προσωπικότητα (hard worker-hard nosed, μεγάλη καρδιά, αλτρουισμός, θυσία για τον συμπαίκτη) είναι κάτι σαν perfect fit για τον οργανισμό.
FRONTCOURT
Παρότι είναι η γραμμή όπου οι πράσινοι ίσως χρειαστούν παραπάνω προσθήκες, τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. Με τους οιωνούς να δείχνουν θετικοί για τη παραμονή του Γκιστ, οι πράσινοι θα πρέπει να κλειδώσουν το «4» με τον tweener Μαυροκεφαλίδη. Όπως έγινε κατανοητό σε όλη τη διάρκεια της σεζόν αλλά και στους τελικούς, η «βάση» του Λουκά στο ανώτατο ευρωπαϊκό επίπεδο είναι πιο κοντά στο «4» (άλλωστε «θέση σου στο παρκέ είναι εκεί που μαρκάρεις καλύτερα..») παρά στο «5» (όπου είναι ο «χώρος» του στην επίθεση). Γκιστ, Λουκάς, Φώτσης λοιπόν πάντα σε άμεση σύνδεση με τη προσθήκη του SF ο οποίος θα μπορεί να κατέβει (κυρίως για να αμυνθεί ή να ανοίξει παραπάνω το γήπεδο) στο «4». Επαναλαμβάνω «άμεση σύνδεση» γιατί αλλιώς δεν υπάρχει λειτουργικότητα. Ο Ματσιούλις-type player μπορεί να φέρει «ταχύτητα» πίσω από τον Γκιστ στη θέση. Όλα είναι με φτιαγμένα με «σοφία»..
Για τον Μπατίστα πιστεύω θα πρέπει να παρθεί η απόφαση αποκλειστικά με γνώμονα το πώς θα πλαισιωθεί η θέση «5» και τι θα προκύψει στην αγορά. Απομονώνοντας τα καλά του στοιχεία (ωμός post ψηλός με όλα τα θετικά που φέρνει αυτό στο τραπέζι, οικονομικός, καλός ριμπάουντερ) πίσω από τον κατάλληλο sky jumping/defensive center μπορεί να εξεταστεί σοβαρά το ενδεχόμενο παραμονής του, φυσικά σε διαφορετικό ρόλο (πέρυσι απλά του ζητήθηκε να κάνει πολλά παραπάνω από αυτά που μπορεί σε αυτό το επίπεδο). Γράφω τι θα προκύψει στην αγορά.. Για παράδειγμα αν ο Παναθηναϊκός πάει σε μια επιλογή όπως του Πάτρικ Γιάνγκ (καλά πόδια=επιλογές στη pick & roll άμυνα, άμυνα πάνω από το καλάθι) σαφώς μπορεί να σκεφτεί πολύ σοβαρά το ενδεχόμενο Να κρατήσει πίσω του τον Ουρουγουανό. Αν από την άλλη πάει σε μια επιλογή τύπου Mclean (Άλμπα), ο οποίος φέρνει μαζί του αξιόλογο post παιχνίδι, καλό επίπεδο athleticism αλλά όχι σπουδαία άμυνα ψηλά (δεν είναι rim protector), ο Μπατίστα δε «κουμπώνει». Σε μια τέτοια περίπτωση χρειάζεσαι «5» που θα προστατέψει το καλάθι σου παίζοντας πάνω από αυτό και ανεβάζοντας το επίπεδο της άμυνας σου. Μια αξιόλογη περίπτωση είναι ο Κόλτον Άιβερσον της Λαμποράλ. Εξαιρετικό κορμί με μέγεθος, timing στο μπλογκ, καλός ριμπάουντερ, μπορεί να σου φέρει ένταση στο παρκέ (παρά τις αδυναμίες του επιθετικά) ερχόμενος από πίσω.
Η ουσία επαναλαμβάνω είναι να δέσεις τα υλικά σωστά ώστε να ξεκλειδώσεις το χρηματοκιβώτιο της «χημείας» και της ευρείας γκάμας επιλογών. Η γνώμη μου είναι ότι ο Παναθηναϊκός της επόμενης περιόδου πρέπει να δομηθεί σε αυτή τη βάση. Εναλλακτικές επαναλαμβάνω υπάρχουν για όλες τις θέσεις, όμως πρώτα πρέπει να περιμένουμε τον τιμονιέρη ώστε να κατανοήσουμε τι θέλει να παίξει.
Κάθε εξέλιξη θα φέρνει και ένα update. Με τον καινούργιο προπονητή να ανακοινώνεται θα μπούμε πάλι στο θέμα της στελέχωσης προσπαθώντας να μεταφράσουμε τα θέλω της φιλοσοφίας του στην αγορά. Η απόκτηση ενός αθλητή επίσης μπορεί να φέρει κλιμακωτές αντιδράσεις σε κάθε θέση και σε ολόκληρο το ρόστερ. Όπως καταλαβαίνετε τα πάντα είναι παζλ..
Υ.Γ: Επειδή διαβάζετε διάφορα για τον Σλούκα, καλό είναι να μάθετε την αλήθεια από μια σελίδα η οποία δεν εξυπηρετεί συμφέροντα και δε παίρνει SMS σχετικά με το τι να γράψει. Ο Σλούκας δε κατέβηκε στην Αθήνα, ούτε έχει συναντηθεί κατ’ιδίαν με τον Ζοτς. Αυτό βγήκε από κάποιον (όχι από τους αδερφούς Αγγελόπουλους) για να δημιουργήσει «κλίμα» κατά του παίχτη. Αυτός το πάσαρε σε κάποιον/κάποιους που απλά το έγραψε (μπορεί και με άγνοια της αλήθειας) για να το παίξει «γάτος» και να οι «εντυπώσεις». Το θεωρώ άδικο για έναν αθλητή αν και αυτά τα χτυπήματα είναι μέσα στο παιχνίδι. Δεν ισχύει λοιπόν. Να το γνωρίζουν οι οπαδοί του Ολυμπιακού προς αποφυγή δημιουργίας λανθασμένων εντυπώσεων..
Υ.Γ1: Πολύ πιθανόν σύντομα θα έχουμε παίχτη-πρόταση για τους ερυθρόλευκους..
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ
