ΑΣΥΓΚΡΑΤΗΤΗ..
Το τέλος του τουρνουά πλησιάζει και σηματοδοτεί το τέλος δύο από των σπουδαιότερων γενιών όλων των εποχών σε εθνικό επίπεδο, της Αργεντινής και της Ισπανίας, οι οποίες δίνουν τις τελευταίες παραστάσεις τους. Ασυγκράτητη η FIBA-version team του Σιζέφσκι..
ΑΡΓΕΝΤΙΝΗ-ΑΜΕΡΙΚΗ
Η Αργεντινή πάλεψε όσο μπορούσε αλλά όλοι γνώριζαν ότι κάποια στιγμή θα σταματήσει να αποκρούει τα χτυπήματα. Ξεκίνησε νωρίς με ζώνη για να γλιτώσει τη φθορά και ρίσκαρε δίνοντας σούτ. Το επίπεδο της δεύτερης πεντάδας έχει χαοτική διαφορά με το πρώτο, ενώ δυστυχώς δεν υπάρχουν ούτε καν οι 2-3 παίκτες που θα λειτουργήσουν ως supporting cast. Θα ήταν ενδιαφέρον να δούμε πως θα λειτουργούσαν έχοντας στο ρόστερ παίκτες όπως ο Πέπε Σάντσεθ, ο Σκονοκίνι, ο Ομπέρτο ή ο Βολκοβίσκι με τον Νικόλα. Μη ξεχνάτε ότι αυτή η ομάδα κλείνει αύριο τον τεράστιο κύκλο της. Μια γενιά παικτών που βρίσκονται στη πίσω πλευρά του λόφου, όπως και τα αστέρια των Ισπανών. Αντίθετα, οι περισσότερη αθλητές της Αμερικανικής ομάδας βρίσκονται στο πικ τους.. Θυμάστε τον Τζινόμπιλι και τον Νοτσιόνι, τον Ναβάρο και τον Καλντερόν λίγο πιο νέους, με ελαφρύτερα πόδια?
Το μεγάλο πλεονέκτημα αυτής της ομάδας βρίσκεται στο δίδυμο των shooting-forward, Καρμέλο Άντονι και Κέβιν Ντουράντ. Μιλάμε για δύο αθλητές οι οποίοι έχουν αποδείξει ότι κυριαρχούν στις διοργανώσεις της FIBA. Ειδικά ο Άντονι, το ξαναγράφουμε, είναι ότι καλύτερο έχει να παρουσιάσει η βιτρίνα του Αμερικανικού μπάσκετ σε τέτοιου είδους τουρνουά. Πρόκειται για τον ιδανικό φόργουορντ. Θηρίο ανήμερο στη ρακέτα (είναι πολύ δυνατός ακόμα και για τα αντίπαλα «5»), άλλωστε είναι μακράν ο καλύτερος επιθετικός παίκτης της Αμερικανικής λίγκας στο λόου πόστ, με εκπληκτικό καρπό από μέση και μακρινή απόσταση. Μαζί με τον Ντουράντ και τον Μπράιαντ, έχουν το πλεονέκτημα ότι σουτάρουν το ίδιο καλά πάνω σε τέλεια άμυνα, με το χέρι του αμυντικού να ακουμπά το ρουθούνι τους. Και ενώ οι κορυφαίοι Ευρωπαίοι σουτέρ (στο σύνολό τους) μπορεί να διαθέτουν καλύτερη μηχανική στο σουτ , οι χεράδες του ΝΒΑ είναι πολύ πιο αποτελεσματικοί στο σουτ υπό πίεση και κάτω από σωστή άμυνα. Η τριάδα αυτή των δολοφόνων έλυσε μια και καλή το παραδοσιακό πρόβλημα των Αμερικανών στο μακρινό σουτ και παράλληλα άνοιξε διαδρόμους , βάζοντας το παιχνίδι της team USA στη σωστή του βάση ώστε πλέον να μπορεί να εκμεταλλευτεί τη δεδομένη –σε συγκεκριμένα σημεία-υπεροχή του.
Ο Σιζέφσκι κάνει πολύ καλή δουλειά για μια ακόμα χρονιά. Δείτε πόσο πολύ έχει βελτιώσει την ομάδα από τον ημιτελικό της Σαϊτάμα και μετά. Φέτος παρουσιάζει ένα εξαιρετικό σύνολο, αν και η προσωπική μας άποψη είναι ότι η πέρυσινη προπονητική του δουλειά ήταν ακόμα καλύτερη, δεδομένου ότι είχε ένα σύνολο πιο γήινο, πιο κοντά στα Ευρωπαϊκά δεδομένα, με αρχές και ατσάλινο χαρακτήρα. Η τωρινή ομάδα είναι πιο ταλαντούχα, έχει βελτιώσει τις συνεργασίες της με τον Σιζέφσκι να παρουσιάζει σε τακτική ένα μείγμα κολεγιακού και ευρωπαϊκού μπάσκετ, με εναλλαγές από ορθόδοξα σχήματα (με τον Τσάντλερ μέσα) σε πιο χαμηλά (Μέλο-Λεμπρον στη φροντκόρτ ή Ιγκουοντάλα στο «4») τα οποία έχουν πάει περίφημα, συνεπικουρούμενη από την ωρίμανση του Τζέημς ως παίκτη ρακέτας μετά τη φετινή σεζόν με τους Χίτ. Ειδικά στα σχήματα με Πολ-Ντερόν (γενικά στον Σιζέφσκι αρέσουν οι two-guard lineups)μαζί κρύβεται το τόπι.. Αντίθετα εκεί που –περιέργως για το επίπεδο ταχύτητας της ομάδας- έχουν παρουσιάσει αδυναμία οι Αμερικανοί, είναι το αμυντικό τρανζισιον, κομμάτι στο οποίο παρουσιάζονται λίγο ασύνδετοι, γι’αυτό και οι Λιθουανοί αλλά και οι Αργεντινοί (σε ένα διάστημα του παιχνιδιού χθές) προσπάθησαν φανερά να τους χτυπήσουν εκεί. Εν ολίγοις απέναντι στην Αμερικανική ομάδα έχει τύχη όποιος κρατήσει το κεφάλι πάνω από το νερό, κατά τη διάρκεια του –δεδομένου- καταιγιστικού σερί που κάνουν σε κάθε ματς, συνήθως δύο-τρεις φορές μέσα στο 40λεπτο.
ΡΩΣΙΑ-ΙΣΠΑΝΙΑ
Η Ισπανία κατάφερε να γυρίσει δεύτερο συνεχόμενο νοκ άουτ παιχνίδι, όντας πίσω στο σκορ και παίζοντας άσχημα για μεγάλο διάστημα του ματς. Ο Μπλάτ το είχε διαβάσει καλά το παιχνίδι, κόβοντας τη δημιουργία με το δάσος χεριών που παρέταξε και κατευθύνοντας τη μπάλα σε μη παραγωγικές ζώνες για τους Ισπανούς. Στη δεύτερη περίοδο μάλιστα, παρέταξε ένα σχήμα με τα τρία καλά του φόργουορντ, Μόνια (στο «2», τα πήγε περίφημα)-Κιριλένκο-Κριάπα όπου αιχμαλώτισε τους Ισπανούς και πήρε τη διαφορά. Η Ρωσία είναι μια πολύ καλή ομάδα, καλοπροπονημένη που παίζει σύγχρονο μπάσκετ, βασιζόμενη στο εξαιρετικό σωματότυπο και τα αθλητικά προσόντα των παικτών της, κατεύθυνση στην οποία βαδίζει γενικά το άθλημα. Οι παίκτες του Μπλάτ παίζουν πολύ καλά χωρίς τη μπάλα, με συνεχή κίνηση ώστε να αντισταθμίσουν την έλλειψη ενός μεγάλου πόιντ γκαρντ. Αυτό όμως της κόστισε χθες όπου χρειαζόταν έναν τέτοιο παίκτη να φέρει την ηρεμία μέσα στη καταιγίδα. Να βάλει τους συμπαίκτες του στις σωστές θέσεις και να λάβει τη σωστή απόφαση τη κατάλληλη στιγμή.
Μπάσκετ και ερωτισμός από Ρούντυ-Σβεντ..
Οι “φούριος ρούχας” έδειξαν το μέταλλο τους. Αναμφίβολα διαθέτουν μπόλικο και εμείς θα πούμε μπράβο τους. Αφού έπιασαν πάτο στο πρώτο μισό, μπήκαν στο δεύτερο ημίχρονο ημίχρονο για να δαγκώσουν λαρύγγια και αν μη τι άλλο αυτό αποτελεί credit για τον Σκαριόλο, ο οποίος πήρε σημαντική βοήθεια από την ενέργεια που έβγαλαν κάποιοι παίκτες του πάγκου του, όπως ο Γιούλ και ο Ρέγιες. Πλέον κανείς δε θυμάται την επιλογή αντιπάλου και τα δημοψηφίσματα, ενώ ο Σκαριόλο θα γυρίσει πρώτος μάγκας στην Ισπανία πριν αναχωρήσει για Μιλάνο. Αυτά είναι..
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ
Ο τελικός φυσικά έχει φαβορί την ομάδα του Σιζέφσκι. Η εικόνα της Ισπανίας έτσι και αλλιώς δεν είναι καλή και ας έφτασε βαρυγκομαχόντας στον τελικό. Είπαμε, χωρίς μεγάλο ματς από τον Ναβάρο δεν έχουν οι τύχη οι Ίβηρες. Θα πρέπει να κρατήσουν τους Αμερικανούς σε χαμηλά ποσοστά από την περιφέρεια (αυτό πώς είπαμε ότι γίνεται..?)και να φορτώσουν –προσοχή, ισορροπημένα και μεθοδικά- παιχνίδι στους αδερφούς Γκασόλ. Προσοχή στο αμυντικό ριμπάουντ και στη μεταφορά της μπάλας χωρίς λάθη. Και ένα τάμα στη Παναγιά της Τήνου δε θα έβλαπτε..
